  |
|
Boğaz'a nazır füzyon yemekleri
2005'te yazlık şube olarak açılan ve artık kışları da kapanmayan Ortaköy Banyan, füzyon mutfağının belli başlı temsilcilerinden olmasına karşın, ayrıntılarda beklenen başarıyı tutturamıyor
Füzyonu iyi ama yemekleri soğuk
2005'te yazlık şube olarak açılan ve artık kışları da kapanmayan Ortaköy Banyan, füzyon mutfağının belli başlı temsilcilerinden olmasına karşın, ayrıntılarda beklenen başarıyı tutturamıyor.
Bundan üç yıl önceydi. Yaz başında kent merkezindeki restoranlar teker teker yazlık yerlerine taşınır, yazlık mekan bulamayanlar da kendilerini birkaç ay sürecek bitkisel hayata hazırlarlarken, Nişantaşı Abdi İpekçi Caddesi'ndeki iddialı gastronomi merkezlerine Banyan adıyla bir yenisi eklenmişti. Sektörünün kurallarına meydan okuyan bir restorandı bu. Açılış tarihinin, yaz başına denk getirilmesi bir yana, tıklım tıklım dolduğu zaman, bilemediniz 80 kişiye hizmet verebilecek bu mekanın tam 12 ortağı vardı. Bu alanda değil 12, iki ya da üç ortaklı restoranların bile yaşaması kolay değilken, 12 kafadan çıkabilecek 12 ayrı sesin bu mütevazı boyutlu restoranın geleceğini olumsuz etkileyeceğini düşünen birçok kişiden biri de bendim o günlerde. Banyan ilk yazını sessiz sedasız geçirdi. Bu dönem içinde, bir başka iddialı yanını, Asya füzyon mutfağı ağırlıklı mönüsünü oturtmuştu. Kış sezonuyla birlikte ise artık İstanbul'un önde gelen bar ve restoranları arasına girmişti.
ADI KUDRETİN SİMGESİ
Restorana adını veren Banyan, Hint inciri olarak da bilinen, Asya'da ölümsüzlüğün ve kudretin simgesi olarak tanınan,  heybetli bir ağaç. Bu ağacın dallarından sarkan filizler toprağa ulaşınca kök haline geliyor ve yeni gövdeler oluşturuyor. Restoranın mutfağı, Banyan ağacı gibi farklı köklerden beslendiği gerekçesiyle bu iddialı isim seçilmiş. Banyan açıldığında ülkemizde füzyon mutfağı modası vardı. Banyan, füzyon mutfağını başarıyla uygulayan birkaç önemli restorandan biri olarak günümüze kadar varlığını sürdürdü; 2005 yazında, Ortaköy'deki bir binanın terasında yazlığını da açtı. Geçtiğimiz sonbaharda ise bu yazlık kapılarını kapamadı ve Ortaköy'de faaliyetine devam etti. Kuşkusuz restoranın kışlık kısmının manzarası yazın ön taraftaki terastaki kadar etkileyici değil. Ama içerisi iyi bir iç mimarın elinden çıkmış; modern, ancak huzurlu bir ortam yaratılmış. Banyan'ın mönüsünü okurken insan yemekleri gözünde canlandırmakta zorlanıyor. Örneğin 'Banyan orange beef, özel Banyan marinasyonu ve buharda yasemin pirinç ile' ismini görünce, eğer İngilizce bilmiyorsanız, yemeği tahmin etmeniz mümkün değil. Sadece 'buharda pişmiş yasemin pirinci' ile birlikte sunulduğunu kestirebiliyorsunuz... Grubumuzdaki Banyan deneyimli arkadaşların önerisiyle, başlangıçlar arasından en az iki kişi için ısmarlanan 'The  Banyan Plate; en iştah açıcı Banyan başlangıçları' adını taşıyan yemeği ısmarladık. 'Banyan tabağı' demek basit kaçıyor olmalı ki, buna da İngilizce karşılığını koymuşlardı. Bu, mönüdeki birçok spesiyalitenin bir arada yer aldığı bir tepside getiriliyor ve yanında değişik soslarla sunuluyor. Mönüdeki 'mini spring roll', 'dim-sum', 'tavuk lokmaları' 'California maki' isimli başlangıç yemeklerinden tadımlık örnekler yer alıyor. İçimizden ayrıca portakal ve acılı soslu çıtır karides ve közde patlıcan 'bruschetta' ısmarlayan da oldu. Bu ikincisi en altta Akdeniz yeşilliklerinin yer aldığı, ekmeğin üzerinde de közlenmiş patlıcanın bulunduğu bir yemekti. Banyan tabağı, restoranın Uzakdoğu çizgisini gayet iyi ortaya koyuyordu. Ancak karidesler fazla pişirilmişti ve sertleşmişti.
YEMEKLER SOĞUK GELDİ
Ana yemek olarak çoğunluk 'Singapur eriştesi' ısmarladı. Ben Tayland usulü İrlanda midyeleri istedim. Hepimizin yemekleri soğumuş halde servis edildi. Eriştelerin ortasının sıcak, dış tarafının soğuk kalması ise bunların mikrodalgada ve süre, gereği gibi ayarlanmadan ısıtıldığını gösteriyordu. Ne yazık ki diğer yemekler de soğuktu. Benim midyelerim de hem çok  fazla pişirilmişti hem de kabın dibinde pek az kalmış sostan nasiplerini alamamışlardı. Hazırlanıştaki sorunlar bir yana bırakılırsa, yemeklerin malzemesine ve lezzet dengesine özenildiği dikkati çekiyordu. Hindistancevizi sütünden taze zencefile, Uzakdoğu'nun keskin bayırturpundan yapılmış wasabi'ye, 'hoisin' adlı önemli bir Uzakdoğu sosuna dek egzotik tatlara nar ekşisi, közde patlıcan gibi bizden de tat nüansları katılmıştı. Salatalar da pek çok restoranın mönülerinde görüldüğü türden, basmakalıp çeşitlerden oluşmuyordu. 'Nar sosuyla sunulan buğday, roka ve narenciye salatası' ya da 'Özel Tayland sosu ile servis edilen tavuk veya deniz mahsullü yeşil Asya salatası'nın tadını doğrusu merak ettim. Tatlı mönüsünde çeşitli parfe ve dondurmalar ağırlıktaydı. Banyan'ın bir özelliğinin de mönüsünde değişik kahveler ve egzotik çay çeşitlerini bulundurması olduğu anlaşılıyordu. Şarap mönüsü de oldukça zengindi. Ayrıca kadehle şarap istendiğinde birçok yer gibi sadece en ucuz ve kalitesizler arasından seçim yapmanız gerekmiyordu. Restorandan ayrılırken, Ortaköy Banyan'ın iyi ve özgün bir konsept yakaladığı ama ayrıntıda beklenen başarıyı tutturamadığı görüşünde birleşiyorduk.
DENİZ ERBİL
|
