Aferin kızım Demet

Demet Akalın'a hep içim üzülmüştür benim. Bütün o güçlü kadın havasının altında, yaşadığı aşk kazığının izlerini, çoğunuz gibi ben de ayan beyan görürdüm. Ve zaten önceden de pek sempatik bulmadığım Demet Şener'e ise iyice diş biliyordum, doğruya doğru. Onun o her daim gözümüze soktuğu, daha doğrusu Akalın'a nispet diye yaptığı "Baaak gördün mü, seni almadı beni aldı. Oh ya oh ya!" açıklamaları... Her röportajında İbo'suna koala gibi yapışıp verdiği, nasıl da yapmacık, zorlama katalog çekimi bakışları, "Ayy ne kadar da şahane bir anne-baba olduk biz böyle, zaten hemen tekrar yavrulayacağım ben, sonra bir daha, bir daha!" demeçleri gerçekten sıkıyor, geriyor beni. Çünkü Demet Ş. aslında tüm bu pozları verirken kameraya değil, Demet A.'nın gözlerinin içine bakıyor. Röportajlarındaki tüm o "Allahım allahım, mutluluktan çatlatma bizi Yarabbi!" havaları aslında eski rakibesine atılıyor. Şu kadın milletinden korkmayan taş olur diyoruz ya hep. Al işte bu da bir başka örneği yani. Demet A.'ya gelince.. O da garibim ne yapsın, kuyruğu dik tutmak için, insanlara "Yahu bu kadın acaba uyurken de gülüyor mu?"yu düşündürten bir fotoğraf verme çabasında. Hep neşeli, hep esprili, hiperaktif, çok çalışan, sahneden sahneye koşan, albümleri yok satan... Yıkılmadım ayaktayım imajı çizerken, şarkılarında ise 'Biraz yıkıldım ama enkaz haline gelmedim en azından,' demesi... Ya apar topar evlenmesi? Sanki İbo'ya "Sen almadın ama alan çıktı işte," der gibi... Ve ardından Demet Ş.'nin aşklarının meyvesini burnumuza burnumuza dürttüğü dönemlerde, Demet A.'nın "Asla çocuk doğurmayacağım, çocuk deyince bile sinirim bozuluyor," demesi ayrıca acıklıydı. Kıyamam! Zor tabii.. Dedim ya ben hep Demet A.'nın o gülen yüzünün ardında, bir dram yaşadığını hissederdim de, şu şarkıyı duyuncaya kadar "Acaba ben mi dramatize ediyorum?" derdim. Geçenlerde tesadüfen şu şarkıya denk geldim ve tüylerim diken diken olmanın ötesine geçti, iki kolum iki kaktüse döndü. Efendim şöyle diyor Demet İbo'suna ve zalim karısına: Ne kadar söylesem de inanmayın Ben onu çok sevdim Ağlasam da gülsem de yalandayım Belli etmedim... Yaralı yürek bana senin aşkın gerek Şimdi onunla mutlusun demek Gel gel gel elleri cennet kokan yarim Hiç geçmedi seni seven bu halim Seni çalan şimdi mutlu şimdi zalim Çok özledim seni esmer yarim Nasıl ama? Sakın Demet kalkıp da "Ben bu şarkıyı İbo'ya falan söylemedim, sadece tesadüf," demesin, bizi de yemesin. Şimdi öğrendik ki, apar topar evlendiği, sonra apar topar boşandığı kocasına, yine apar topar geri dönmüş, hatta çocuk yapmaya bile karar vermiş. Aferin yavrucuğum, doğru yoldasın. Gidesi gelmiş, hele ki bir başkası için gitmiş adamın ardından yas tutmak, yok gel, yok dön, yok özledim, amanın yerimde duramıyorum gibi laflar etmek, kadın cinsine yakışmaz. Gittiği yere kadar gitsinler, ne halleri varsa görsünler... Adam mı kalmadı koskoca dünyada! Değil mi ama?