|
 |
 |
 |
 |
| Herkes işinin mafyası
|
|
Gemicilikte dünyanın en büyük 5 firmasından birine sahip olan Azeri işadamı Mansimov: "Genç yaşta nasıl zengin olmuşum? Herkes işinin mafyasıdır."
Herkes işinin mafyasıdır
Gemicilikte dünyanın en büyük beş firmasından birinin sahibi olan Mubariz Mansimov eskiden Sovyet istihbaratında görevliymiş. 38 yaşındaki işadamı "Mafya mıyım? Herkes işinin mafyasıdır" diyor.
Levent'teki binanın önünde korumalar tarafından karşılanıyorum. Hemen girişte dev bir akvaryum. İçinde tek bir köpekbalığı. Şirketteki kadın görevlilerin hepsi Rus ya da Azeri. Güzelliklerinden bahsetmeme herhalde gerek yok. Bugünkü Pazartesi Sohbeti konuğu Azeri işadamı Mubariz Mansimov. Kolay olmadı onu söyleşiye ikna etmek. Gemicilikte dünyanın ilk beş firmasından biri olan Palmali'nin kurucusu ve sahibi Mansimov basına çıkmaktan hoşlanmıyor. "Hayatımı göz önünde yaşamayı sevmiyorum. Ama kapalı kutu olmak da iyi değil. O zaman hakkınızda bir sürü şey uyduruyorlar. Örneğin bizim şirketin ana merkezi Malta ama herkes İstanbul diye yazıyor. 1996 yılından beri İstanbul'da büromuz var. O yıldan beri buraya gidip geliyorum." Mubariz
Mansimov 1968 doğumlu. Hayatı seyahatle geçiyor. Özellikle Rusya, Azerbaycan ve İstanbul arasında mekik dokuyor. Eşi ve iki kızı İstanbul'da yaşıyor. Dün Mansimov'un değeri yaklaşık 3 milyon avro olan otomobil garajını size tanıttım. Mansimov petrol ve kuru yük taşımacılığından inşaat sektörüne kadar bir çok alanda faaliyet gösteriyor. Azerbaycan'da bir futbol takımı var. Ulus'ta ise bir çocuk hastanesi inşa ediyor. Peki 38 yaşındaki bu işadamının sırrı nedir? Nasıl olmuş da birden dünyanın en zenginleri arasına girivermiş?. Mansimov her ne kadar basından hoşlanmasa da sohbet ilerledikçe açıldı, çatık kaşları yerini belli belirsiz gülümseyişlere bıraktı.
HAİNLERİ BULURDUM
Siz aslında asker kökenlisiniz. Altı kız iki erkek kardeşiniz var. Anne ev hanımı. Peki babanız ne iş yapardı?
-Ailedeki tek asker benim. Dedem mecburen askere gitmiş. Savaş varmış çağırmışlar. Babam limanda çalışırdı. Gemilerin yüklerini, tahliyesini falan kontrol ederdi. Ben de küçüklüğümden beri hep "Kaptan olacağım" derdim. Öğrenime ilk Bakü'de başladım. Ardından Rusya'da devam ettim. Ordudan da yüzbaşı olarak ayrıldım.
Durun oraları çabuk geçmeyin. Yanılmıyorsam siz askeri istihbarat görevlisiydiniz.
-Oralara girmeyelim.
Zaten beni uyarmışlardı gelmeden. Sizin için "Sinirlidir, gülümsemez her soruyu sorma" demişlerdi.
-Yok öyle bir şey. (Gülümsüyor) Gülümsemeyen insan var mı hayatta? Ben askeri istihbarat görevlisiydim. Herkes KGB mi diye soruyor ama benimki iç istihbarattı. Benim görevim içimizden hain çıkması engellemekti.
Zor bir iş sizinki. Sürekli arkanızı kollamak zorundasınız. Yani kim ajan kim değil. Öyle filmler izledik, istihbarat birimlerinde sadece başka yerlerden sızan ajanlar var. Herkes birbirini araştırıyor.
-O kadar değil tabii. Yani her gün bir ajan yakalamıyorduk ama yıllarca ben de ajan ve hainler peşinde koştum tabii. Bir konuda haklısınız. İçimizde KGB ajanları varmış. Ben de çok sonradan öğrendim.
ERMENİLERİ SEVMEM
KGB ile takışır mıydınız?
-Takışırdık. Örneğin bir olay var hem biz hem onlar üzerinde çalışıyor tabii sorun çıkardı. Her alanda aynı şey yaşanır. Herkes madalyonu kendi yakasına takmak ister. Sovyet Ordusu gördüğüm en disiplinli orduydu. Ben son olarak Almanya'da görev yaptım. Oradaki elçilikten, subaylardan sorumluydum. Sovyetler dağılmak üzereydi. Herkes kendi derdine düşmüştü. Ermeniler ile Azeriler arasındaki savaş patlak verince ben de ülkeme dönmeyi istedim.
Niye dönmediniz?
-O zaman izin vermediler ama iyi ki vermemişler. Çünkü Aliyev'den önceki yönetim hain insanlardan oluşuyordu. Bakın hayatımda bir tek Ermenilerden hoşlanmam. Sözün doğrusu, sevmem onları. Nasıl seveyim ki? Benim ülkemi işgal etmişler, sadece benim ailemden 7 şehit verdik. Üstelik bunların ölüye saygısı yoktur. Savaşta adam öldürülür ama cesedine dokunulmaz. Ben gencecik yeğenimin cesedini aldığım zaman neredeyse tanıyamadım. Damgalamışlar. Varsın Ermeniler de beni sevmesin. Öldürdükten sonra ölünün üzerinde oynanır mı? Başı kesilir mi? Bunu yapan adamın psikolojik sorunu vardır.
Siz ilk kez kaç yaşında adam öldürdünüz?
-Hiç adam öldürmedim ben.
HİÇ ADAM ÖLDÜRMEDİM
Nasıl yani? Sovyet Askeri İstihbarat'ta görevliydiniz "Bir çok çatışmaya katıldım" dediniz. Kimseyi öldürmediniz mi?
-Girmeyelim bu konulara. Öldürmedim ben. Ben daha çok "Kim hain" diye kontrol ettim, bildirdim. Savaş çok kötü bir şey. Eğer insanın bir vicdanı varsa Allah'ın verdiği canı almaması lazım. Unutmamalı ki öldürdüğünüz insanın da anası babası var.
Siz haini bildiriyorsunuz, ona ne olacağı zaten malum. Böyle vicdan hesaplaşmalarına girişmediniz mi?
-Çok kötü bir olay. Herkes vicdanıyla hesaplaşır ama profesyonel askerseniz bunu o zaman böyle düşünemezsiniz. Ben şanslıydım çatışmalara girmedim. Ama bugün ülkemden çağırsalar yine ülkem için savaşa girerim, o ayrı.
İstihbarattan niye ayrıldınız?
-Ermeni bir üstüm vardı. Sürekli bana bulaşıyordu. Hayatımda ilk defa bir insan için "Ben bunu vurup öldürebilirim" diye düşündüm ve ayrıldım.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
