|
 |
 |
 |
 |
|
Babanın işi eve gelince bitiyor, anneninki sürüyor
Özellikle aile büyüklerinin sorumluluğu kadınlarda oluyor. Çünkü bu sorumluluğu erkekler üstlenmiyor. Hastalık durumu ya da büyüklerin ziyareti gibi konularla hep kadınlar ilgileniyor. Dolayısıyla kadınlarda daha çok tükenmişlik oluyor. Bu sendrom ev hanımlarında çok görülüyor. Yaptıkları iş hep aynı. Ne tatilleri var, ne de terfileri. Bir de şu anda yükselen trend ev kadınlığı değil, hatta küçümseniyor. Oysa eskiden daha el üstünde tutuluyordu. Ayrıca bir maaşları ya da düzenli bir gelirleri yok. Dolayısıyla getirisi olmadığı zaman bir süre sonra tükenmişlik yaşanıyor. Uzun süre çocuk bakanlar ya da hasta ve yaşlılarla ilgilenenler de çabuk tükeniyor. Sendroma çalışan kadınlarda da çok sık rastlanılıyor. Çünkü çalışan kadınlar iki vardiya yapıyor; evinde ve işinde. Dolayısıyla dinlenmeye zamanları kalmıyor. Kendilerine ayırabildikleri zaman da çok az. Babanın işi ise eve geldiğinde bitiyor. O gazete okuyor ya da TV izliyor. Bir de babalar daha çok çocukları oyuna götürüyor. Keyif zamanı onlara kalıyor. Anneler ise disiplin uygulamak zorunda. Çocuğa ders çalıştırmak, yemek yemesini ve diş fırçalamasını sağlamak zorunda. Bu, insanı kendi evinde polis haline getiriyor. "Hadi artık" demek yorgun bir insan için daha da tüketicidir.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
