|
 |
 |
 |
Tekne bizim evimiz
İngiliz eşiyle teknede yaşayan Hülya Leigh "Okyanusta Bir Türk Kızı" kitabıyla kendileri gibi hayalleri olanlara yeni ufuklar açıyor.
Lao Tzu'nun "Gerçek bir gezginin sabit bir planı yoktur ve amacı varmak değildir" sözünü kitabının ilk sayfasına alması tesadüf değil Hülya Leigh'in. O da İngiliz mühendis eşinin denizde yaşama tutkusunu paylaşarak 7 yılını teknede geçirdi. Rüzgar nereye götürürse oraya dümen kırdılar. Hülya Leight, "Amacım bayanlara mavi bir dünyanın kapılarını aralamak" diyor.
* Eşiniz çok cesurmuş. Siz hiç dümen tutmayı bilmezken sizinle okyanusa açılmayı göze almış.
Teknede her şey daha yavaş, tehlikeler daha az. Araba kullandığınız zaman reflekslerinizin daha sağlam olması, daha çabuk karar vermeniz lazım. Denizde ise öyle değil. Eşimin bana ilk söylediği "Bu tekne hata kaldırır. İstediğin kadar hata yapabilirsin. Zamanla alışıp seveceksin" oldu. Bana öğretmeye başladıktan sonra zaten tekneyi hissetmeye, anlamaya başladım. Tekne zaten iki yıl Antalya'daydı. 96'da evlendik, 98'de yola çıktık. Tekne Antalya'dayken iyi havalarda kısa mesafeli yolculuklarımız oldu, ben de o sırada alıştım.
* Tekneyi idare etmek araba kullanmaktan daha mı kolay?
Açıkçası ben araba kullanamam. Araba kullanmaktan ölürcesine korkarım. 18 yaşında korkumu yenmek için ehliyet aldım ama ondan sonra birine zarar veririm, biri bana zarar verir korkusuyla kullanamadım.
* Gece nöbetlerinde de korkmuyor muydunuz?
Eskiden bana sorsalar, kesinlikle çok korkarım derdim. Ama denizde korku hiç aklınıza gelmiyor. O kadar büyük bir güzellik yaşıyorsunuz ki orada... Ay olmayınca yıldızların ışıltısı muhteşem. Yıldızlar olmasa bir karanlık boşlukta gidiyorsunuz, adeta kendinizi bir uzay boşluğunda gidiyor gibi hissediyorsunuz. Denizde yakamoz da çok farklı, hiç karadan gördüğünüz gibi değil. Havai fişek ışıltıları gibi arkanızdan parlıyor. Bir kere de yine benim gece nöbetimde Azor Adaları'na giderken yunuslar geldi. Yakamozlar arasında yunusların geçişi hayatımda gördüğüm en güzel manzaralardan biriydi.
* Eşinizle tanışmadan önce de deniz hayalleriniz var mıydı?
Hayır, bütün denize açılma fikri eşimle tanıştıktan sonra oluştu. Ben gerçek bir gezme tutkunuydum. Hala da tutkunum. Havayollarında çalışmamın nedeni de bundandı. Havayollarında çalışınca bilet yüzde 90 indirimlidir. O şekilde Nepal, Hindistan, Avustralya gibi ülkeleri gezme fırsatım oldu. Denizden seyahatim de günü birlik tekne turlarıydı. Sadun Boro'yu duymuştum, ama demek ki o dönemde ilgilenmemişim, kitabını okumadığım için daha sonraları çok üzüldüm.
DENİZDE ART NİYET YOK
* Denizde bir kadın olarak kendinizi yalnız hissettiniz mi?
Hayır, hiçbir zaman. Zaten hiç kimseyi tanımasanız bile hemen yanınızdaki teknedekilerle tanışıp paylaşmaya başlıyorsunuz. Denizi seven insanlar arasında son derece içtenlik var, denizde art niyet, çıkarcılık yok.
* Yola Rodos'tan  başlamışsınız...
Evet, Rodos, Ege Adaları... Hedefimiz İspanya'ya gitmekti ama İtalya'da kötü bir fırtınaya yakalanınca Yunanistan'da kışı geçirdik.
* Kışın denizde ihtiyaçlarınızı nasıl karşılıyordunuz?
Nasıl arabayla markete gidiyorsanız, ben de botla iskeleye gidip, alışverişimi yapıyordum.
* Kışın tekneyi bırakıp otelde kalmayı düşünmediniz mi?
Tekne bizim evimiz. Evinizi bırakıp başka bir yere gitmek istemezsiniz.
* Hiç sıkılmadınız anlaşılan...
Hayır, sıkılmaya hiç vaktim olmadı. Sevmeseydik geri dönerdik ama sevdik. Ertesi kış İspanya'da kışladık. Oradaki denizciler bize 'Amerika'nın doğu kıyısında göller ve nehirler birbirine bağlı. Florida'dan New York'a kadar denize açılmadan iç kısımlardan gidiliyor' dediler. Biz de bunu duyunca rotamızı oraya çevirdik.
* Okyanus geçişleriniz zor oldu mu?
İlk Güney Atlantik geçişimiz 18 gün sürdü. Normalde dünya turu yapanlar Pasifik Okyanusu'nu geçip Panama'ya devam ediyorlar. Bizim görmek istediğimiz yer ise iç denizden kuzeye giden yoldu... O günlerde 11 Eylül olayları oldu. Biz de Washington'a geldiğimizde New York'u iptal edip döndük.
* Görmeye değdi mi peki?
Kesinlikle... Teknenizi nehrin içinde düşünün. Ormanların içinde gidiyorsunuz. Tek ışık sizsiniz. Bazen de büyük şehirlerin içinden geçiyorsunuz. Bu çok kimsenin bilmediği bir hat, biz de bilmiyorduk. Daha da uzatmak mümkün ama yabancı tekneler için zor olabiliyormuş.
* En uzun yolculuk kaç gün sürdü?
Kuzey Atlantik hattında Bermuda'ya kadar 9 günde geçmemiz gereken yolu 13 günde geçtik. En kötü havaya, akıntıya burada rastladık. Bermuda'dan sonra Azor Adaları arası 25 gün sürdü. En uzun süre buydu. Azor Adaları muhteşemdi.
* Gözünüz arkada kaldı galiba?
Evet, ayrılırken gözüm arkada kalan yerlerden biri... Yemyeşil; zümrüt gibi... Belki de o kadar uzun denizde kaldıktan sonra bana cennet gibi göründü. Geçtiğimiz kış da İspanya'da kışladık.
ALIŞINCA BIRAKILMIYOR
* Türkiye'ye ne zaman döndünüz?
İspanya'dan sonra ben annemin vefatı dolayısıyla uçakla Antalya'ya döndüm. Eşim tekneyle geldi.
* Tekneniz şimdi Kemer'de demirli... Yakında tekrar bu güzelliklere doğru yelken açacak mısınız?
Tabii. Artık bu bizim için bir seyahat değil yaşam tarzı.
* Geçiminizi nasıl sağlıyorsunuz?
Emekli maaşım var. Birikmişimiz var. Tekneye ilk bindiğimizde henüz bitmemişti. Biz de nerede ucuz malzeme bulduysak onunla yaptık.
* Anlattıklarınıza bakılırsa denizde yaşam kadınlar için hiç de zor değil...
Bence bilinmediği, anlatılmadığı için zor geliyor. O güzelliklere alışınca bırakamıyorsunuz. Son yıllarda yalnız yabancılar değil Türkler de çok ilgileniyor. Denizde de başka pek çok Türk kadınlarla karşılaştım. Evde nasıl yaşıyorsanız teknede de aynı şekilde yaşıyorsunuz.
Figen Yanık
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
