  |
|
Semraanım'ın düşündürdükleri!
 Şu Semraanım efsanesini yakından tanımak, kendisinin çok methini duyduğum fikirlerine mazhar olmak istiyorum ama bir türlü denk gelmiyor. Cumartesi akşamları illa ki bir haftasonu programı oluyor, finali kaçırıyorum. E gündüz programları da her zaman uymuyor. Gerçi gazetede arada bir Erkin Abi sağolsun odasından, "Koşun kavga çıktı" diye bağırıp bizi uyarıyor ama yine de şöyle doya doya izleyemiyorum Semranım'ımı. Geçenlerde işte o ender şanslı olduğum anlardan birinde baktım, bir gün önce itin kulağına ittiği gelinlik kız Sinem'in kahve falına bakıyordu. Dış ses de bu durumu yadırgamış olacak ki "Yahu bunlar daha dün kavga etmiyorlar mıydı, bugün ne bu samimiyet?" türü bir şeyler söylüyordu.
***
Aslında ben de kısa süre önce "muhasebecilikten" istifa etmiş biriyim. Yani o günün beni yoran, kafamı bozan, canımı sıkan olaylarını yatağa kafamı koyup uyuduğum an itibariyle defterden siliyorum. Ertesi gün uyandığımda, hadi bakalım yeni tur yeni şans ya bismillah, deyip sağ ayakla yataktan kalkıyorum. Dedim ya, bir gün öncesinin muhasebesini yapmıyorum. Dün ne olmuştu, ben niye üzülmüştüm, neye bozulmuştum, kime gıcık olmuştum, hiiiiç birini düşünmüyorum. Artık benim tek mesleğim var; gazetecilik. Bir düşünün; aslında hepimiz iki iş yapıyoruz. İlk işimiz, doktorluk, öğretmenlik, sekreterlik, bankacılık, hemşirelik, herneyse.. Ama hepimizin ortak bir ek işi var; muhasebecilik. İşte ben o ikinci işten istifa ettim. Öyle rahatlıyor ki insan.
"Amaaan koy rahvan gitsin be yav" deyip hayata her sabah yeniden başlamak hoş oluyor. İnsanın üzerinden yük kalkıyor. Eh tabii iki iş yapmak kolay mı? İnsanı yıpratıyor. Birinden vazgeçince, insan ferahlıyor. Bak şu Semraanım'a, bana neler yazdırdı görüyor musun? Aslında, bu tekamülle matah bir iş yaptığımı sandığım, olgunlaştığımı düşündüğüm anda bizim Semraanım'ın çoktaaan olaya vakıf olduğunu öğrenmek beni biraz bozdu. Gerçi o, bugün sövdüğünün, yarın falına bakıp yarenlik ediyor. Yok yok, ben o kadar da değilim canım. Şimdi kızdığımı yarın hemencecik sevemiyorum ama "Ay şimdi bu beni niye kızdırdı?" diye de takmıyorum. Demek istediğim bu yani... Bilmem anlatabildim mi? Anlamadınız mı? Boşverin. Takmayın, kasmayın, hemen diğer sayfaya geçin.
|
