 |
| Bu müthiş samuray kör mü?
|
|
'Zatoichi' kendini kolay ele vermeyen bir film. Biraz fazla Japon, Batı için büyük bir kapalı kutu. Gözleri görmeyen masaj ustasının öyküsü, diğer Japon filmlerine göre daha gerçekçi.
Haftanın ikinci Japon damgalı filmi, geçen mevsim "Bebekler" filmine hayran olduğumuz Takeshi Kitano'dan. Japon sinemasının bu büyük ustası, ünlü bir çizgi-romandan yola çıkarak yaptığı filmini yazmış, yönetmiş, ülkesinde nedense "Beat" ekiyle anılan oyunculuğuyla da taçlandırmış. "Zatoichi" kendini kolay ele vermeyen bir film. Biraz fazla Japon, Batı için biraz fazla kapalı kutu. Bir "Bebekler"in şiirinden yoksun. Onun yerine, bir çizgi romanın fantezisine, tipik Japon kültür ve uygarlık ögelerine ve biraz Kitano'ya özgü bir mizaha yaslanıyor. Gözleri görmeyen bir masaj ustasının öyküsü bu... Ama masaj onun görünürdeki mesleği. Asıl işiyse, parlak bir kılıç ustası, tam anlamıyla bir samuray olması... "İnsan insanın kurdudur" denebilecek bir düzende, yağma, sömürü, haraç ve şiddetin topluma egemen olduğu bir tarih döneminde, o bilge, suskun ve ağırbaşlı adam, bir anda bir ölüm makinasına dönüşebiliyor. Bu inanılmaz becerisini çevresine adalet dağıtmak ve kötüleri tepelemek için kullanıyor. Ama kötüler öylesine çok ki, öldür öldür bitmiyorlar... Film, sinemada aslında şiddete dayalı modern Mafya (Japoncasıyla 'yakuza') filmleriyle ün yapmış olan Kitano'nun, bu şiddet ve aksiyon merakını tarihsel bir çevreye oturtması diye yorumlanabilir. Aynı biçimde, inanılmaz kılıç ve döğüş marifetlerine dayanan film, Uzak-Doğu'dan, özellikle Çin'den gelen kimi yönetmenlerin filmlerine bir karşılık diye de alınabilir: Ang Lee'nin "Kaplan ve Ejderha" veya Zhang Yimoui'nun (yakında göreceğimiz) "Hero-Kahraman" filmleri gibi...
ÇAĞDAŞ MASAL
Film, o tür fantezilere kıyasla daha gerçekçi gibi duruyor. O ünlü uçma bölümleri yok en azından... İnsanların ayakları yere basıyor ve her şey yerde olup bitiyor. Ama bu, döğüşlerin masalsılığına ve çizgi-roman estetiğine engel olmuyor. Film, Batı kökenli anlatıların tersine, bölümler halinde gelişiyor. Bu da belli bir kopukluk duygusu getiriyor. Ama yine de baştan sona alttan alta işleyen bir merak duygusu taşıyor, bu Uzak-Doğu masalından... Kimi sahnelerinse müthiş bir estetik ve görsel tad içerdiği kesinlikle söylenmeli. Final ise şaşırtıcı: Kitano bu bölümde bize, stilize edilmiş Japon folklor dansları sunuyor. Sanki "Anadolu Ateşi"nin Japoncası, bir tür "Japon Ateşi". Bu da filmin tümünün içerdiği stilize gösteri ve çağdaşlaştırılmış masal havasını pekiştiriyor. Ve bir tek temel soru kalıyor: Acaba Zatoichi gerçekten kör müydü? Film bu konuda şüphe uyandıracak biçimde bitiyor. Ama filmi görürseniz, onun basbayağı gördüğü ama bunu saklayarak rakiplerine üstünlük sağladığı sonucuna varmanız kaçınılmaz!
ZATOICHI
Yönetim ve senaryo: Takeshi Kitano Görüntü: Katsumi Yanagishima Müzik: Keichi Suzuki Oyuncular: Takeshi 'Beat' Kitano, Tadanobu Asano, Michiyo Ookusu, Gadarukanaru Taka, Daigoro Tashibana Japon filmi.
|
