Peki Hendrix mi, Mozart mı?

Rock'n Roll'da deha olmaz başlıklı yazısını merakla okudum Doğan Hızlan'ın.
Roll dergisinin son sayısında Jimmy Page ile yapılan bir söyleşiden alıntılar yaparak klasik müzik ve Rock'n Roll'u karşılaştırıyor.
Ve Led Zeppelin'in altı telden sorumlu devlet bakanının sözlerine dayanarak rock'da dahi olunamayacağını savunuyor.
Roll'daki söyleşiyi ben de okudum. Okumayanlar için bir iki çarpıcı cümle. "Rock'n Roll halk müziği, sokak müziği ve sokak müzisyenleri arasında dahi olmaz."
"Klasik müzikteki melodik yapıyla rock müziğinin melodik yapısı arasında uçurumlar var. Rock çok basit."
Doğan Hızlan'ın deha listesinin ilk sırasında Mozart var. Ve vatandaşa kendi listesini soruyor.
Cevabı rock aleminden vermek istiyorum.
Benim ilk sıramda Hendrix var. Mozart ne kadar dahi ise, ki buna hiç ama hiç itirazım yok, Hendrix de o kadar dahi. Dahası ona dahi demekle mevzunun laçkalaştığını düşünmüyorum. Elli yıllık rock tarihinde Hendrix'ten öncesi ve Hendrix'ten sonrası var.
Eğer referansımız klasik müzikse, Blackmore ve Malmsteen listemin diğer adayları. Melodik yapıysa melodik yapı, teknikse teknik, virtüözlükse virtüözlük ve fazladan bir de Rock'n Roll. Doğrudur her ikisinin de esin kaynağı Bach ve Mozart ama günün sonunda sentezi yaratanlar onlar. Laçkalaşmaması açısından listemi uzatmıyorum. Son eklemem Elvis olacak. Elvis ortaya çıktıktan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı.
Sanırım dahi olmak için melodik yapı üstadı olmanız gerekmiyor.
Kimi zaman tanımlar değişebilir. Mozart şimdi yaşasaydı bir otel lobisinde ekstraya çıkardı belki. Hendrix birkaç yüzyıl önce yaşasaydı pamuk topluyor olabilirdi.
Günün sonunda dahiler yaşadığımız hayata fark getirenlerdir. Belirli bir tanıma sıkıştırmayı doğru bulduğumu söyleyemem ve herkesin kendi listesi en geçerli olandır.
Bu arada kabul etmemesine rağmen Page de bir dahidir...