| |
Ulaştığımızda başedemediğimiz hız problemi!
İki binler doksanlardan daha hızlı. Tıpkı doksanların seksenlerden daha hızlı olması gibi. Ve biz gariban insanlar genetik yapımıza ters düşen bu hız karşısında saçmalamaya başladık. Yirmi yıl önce yurt dışından ısmarladığım bir plak için iki buçuk ay beklediğimi hatırlıyorum. Oysa şimdi download ettiğim bir şarkının hafif gecikmesi cinnet getirmeme neden olabiliyor. Ya da bir kızın peşinden zevkle aylarca koşturabildiğim halde, şimdi "ya hep, ya hiç, ya şimdi, ya hiçbir zaman" süratiyle yaklaşıyorum. Örnekleri çoğaltmak mümkün. Sonuç istiyorum, hemen, şimdi ve içeriği önemli değil. Ulaşmak istiyorum, hemen, şimdi, ve nasıl olduğu umurumda değil. Geriye düşmek istemiyorum, aman ıskalamayayım! Bu ne anlama geliyor biliyor musunuz? Tüketirken asıldığımız gaza üretirken aynı şiddette basmadığımız anlamına gelir. Yani hayata dair baymışlığımız, bezginliğimiz, aşksızlığımız, doyumsuzluğumuz ulaşamadığımız, ulaştığımızda da başedemediğimiz hız yüzünden. Lastik patlat, şarampole yuvarlan ya da hatalı sollama yapıp hayata sinek gibi yapış ondan sonra. Muhtelif çap ve ebatta sivil hareketler var dar gelirlinin "hayat ön camına" sinek gibi yapışmasını engellemek için.
Talimat veren çok Mesela İtalya'da onlarca şehir "yavaş sertifikası" almış. Bozcaada kıvamında şehirlerdir muhtemelen. Yavaş yemek yeme dernekleri var. Yavaş seviş talimatları veren dernekler de var. Psikologlar yemek pişirmeyi öneriyorlar bu sorunu aşmak için. Bu aralar uzman lafı dinlemeye pek meraklıyım. Bir tecrübe etmek adına kendimi attım mutfağa. Şöyle güzel bir yemek yapayım da şu hız problemine bir dur diyeyim istedim. Gerçi Ankara'dan saatte 100 kilometre hızla gelen bir araba, İstanbul'dan 120 kilometre hızla gelen başka bir arabayla nerede buluşur tarzı hız problemlerine kafam basmaz ama yemek yapma konusunda inanç doldu minik yüreğim. Sahanda yumurta! Tüm aşamalar dahil 15 dakika sürdü; yemesi dahil! Tamam iyi bir başlangıç sayılmaz ama niyet önemli değil mi? Sarf ettiğim çabayı lütfen takdir edin. İki aya kalmaz karnıyarık mertebesine terfi ederim gibime geliyor.
Bu gidişat motoru yakar Geyik bir yana bu yüksek devirde ve hızda hayata devam etmek motoru yakacak gibi gözüküyor. Bu aralar benim hararet göstergem su kaynatmaya yakın. Onun içindir ki "bi' dur" moduna geçmeye karar verdim. Menüde bu akşam tavuk şnitsel var. Kızarmış patates ve Tebriz sosu ile! Tebriz sosunun ne olduğunu henüz bilmiyorum, akşama geliştirmiş olurum büyük olasılıkla!
|