Ferguson'a rağmen

Dün gece Old Trafford'da temposu, mücadelesi, son saniyeye kadar devam eden heyecanıyla, nefes kesen bir yarı final izledik. Barcelona, güçlü rakibi karşısında deplasmanda oyuna hükmederek atak başladı. İlk 15 dakika kontrol ve tehlike kokan hücum girişimleri misafir takım lehineydi ancak Manchester United, karşı kaleyi ilk ziyaretinde Scholes, Zambrotta'nın kendisine ikram ettiği topa mükemmel vurunca takımını kritik anda öne geçirdi.
Bu gol Barcelona'nın kurgusunu kısa bir süre bozdu. Ardından yine devre sonuna kadar oyunu kontrol altına alan ve tehlikeli ataklar geliştiren Barcelona'ydı.
İkinci yarının ilk 15 dakikasında Manchester tehlikeli hücum girişimleri yaptı. Ardından skoru korumak için son bölümde savunma tedbirlerini yoğunlaştırdı. Skoru koruyarak çok önemli bir başarı elde etti. Bu kaliteli maça Messi ve Ronaldo'nun yaratıcı özellikleri de ayrı bir renk kattı.

NE ETO'O, NE HENRY!
Teknik direktör Ferguson, iki Barcelona maçında da 4 forvetle oynayarak oyunun kontrolünü genelde Barcelona'ya bıraktı. Bana göre yanlıştı ama iki maçta da hiç gol yememeleri kendilerini zafere götürdü. Ferdinand ve Brown iki maçta da yıldızlaştılar çünkü Barcelona'nın ileri ucundaki ne Eto'o'nun ne de sonradan oyuna giren Henry'nin fizik güçleri bu defans oyuncuları ile yarışacak cinsten değildi. Alman hakem Fandel otoritesi ve avantaj uygulamalarıyla çok iyi bir maç yönetti. Tek hatası ilk dakikada Scholes'un Messi'ye yaptığı harekete sarı kart çıkarmamasıydı.