Şapkalı eşek intikam peşinde

16:47 İkindi kahvesi molası. Yer: Cafe Wien. Bana 20 mekik fazlasına mal olsa da şu Cafe Wien'in pastalarını yemeden duramıyorum. Sacher Torte için ruhumu bile satabilirim.

Şapkalı eşek sabahtan beri arıyor. Tabii ki cevap vermiyorum. Ne cevap vereceğim. Sen bu kadar çıkarcı ol, tek derdin o pis şapkan olsun, gelmişken de durumdan faydalanayım de... Ondan sonra da telefon et...

Yok öyle... Pastamı yerim, postamı da atarım.

Bak gene arıyor... Açıp kapatayım da kontörü de gitsin eşeğlu beşkulağın...

Aman ne büyük zarar verdin Tuğçe Hanım... Adam senin gururunla oynamış, senin verebile verebile verdiğin zarar üç kontörcük...

Şapkayı da yakamadık üstelik... Aslı'ya anlatsam çok kızar bana... "Sana kaç kere iyice tartmadan etmeden kimseyle içki içme demedim mi" diye paylar durur... En iyisi çaktırmamak...

Çok sinirliyim... Şu karaorman pastasından da bir dilim yesem mi acaba? Koşu bandında biraz daha koşarım...

Hafta sonu da geldi... Bütün cumartesim temizlikle geçecek. Bu arada temizlikçiler ne kadar pahalı olmuş böyle. 30 milyon istiyorlar. Tamam kabul ediyorum çok yorucu ve sıkıcı bir iş ama... 30 milyona bu ucuzlukta dört kazak alırım. Biraz daha eklersem güzel bir çizme de alabilirim... Bu durumda iş başa düştü... Aman yaa ne olacak küçücük ev zaten... Pencerelerden başlar, yerleri siler, banyo mutfak tezgahlarıyla işi bitiririm... O dağ gibi çamaşırı ne yapacağım bütün dert bu...

Niye artık buruşmayan kumaşlar yapmıyorlar? Teknoloji güya ilerledi... Palavra... Ütü sorunu bu dünya üzerinde kaldığı sürece teknoloji ilerlememiştir.

Şapkalı eşek mesaj çekmiş... Okuyayım bari...

"Sevgili Tuğçe. Sen beni yanlış anladin. Ben şapkayı başka bir şey için istemiştim."

Ah tabii. Ben de yedim... İnsan seviştikten sonra şapkayla ne ama ne yapabilir ki? Hem çıkarcı hem de yalancı...

"Sen bir yalancısın."

Evet iyi bir cevap oldu. Sert, taviz vermez, mağrur ve....

Çok zavallı...

Niye böyle bir şey yolladım ki? Şimdi beni kenar mahalle kızlarından sanacak. Erkeklerin kendisini hep kandırdıklarını sanan, paranoyak kızlardan... Bu diyaloglar "Beni kandıramazsın" diye başlar "Beni aptal mı zannettin" diye devam eder "Yok yaaa", "Pışıık" diye de sona erer.

Ah ben de o avam kızlardan oldum...

Kendimi iyice rezil ettim... Ah Ceyda.. Nereden sardırdın bu çocuğu başıma... Ceyda nereden bilsin ki? O iyi niyetli, saf bir kız.

"Hayır, değilim. Bu akşam sana geleyim de neden şapkamı istediğimi göstereyim."

Bu çocuk ciddi mi? Yani şapkayı gerçekten bir muzırlık için mi istedi? Bak şimdi bir merak sardı beni iyi mi? Ayol ne olabilir ki?

Tut ki gerçeği söylüyor. İyi o zaman gelsin göstersin şapkayla marifetini.

Tut ki yalan söylüyor, o zaman da gelsin, hiçbir marifet yapamasın ve sen de gerçeği, yalnızca gerçeği öğrenmiş olursun. Hem şu da var. Eğer tek derdi şapkayı almakdıysa, neden bütün gün ısrar kıyamet arıyor ki?

Yoksa gelip intikam mı alacak?

Sen beni kovarsın haa... Bak ben de sana neler yapacağım mı diye düşünüyor acaba?

Eyvah! Kendimi birden çok savunmasız hissettim...

"Ha? Ne dersin? Geleyim mi?"

Ahh ne cevap vereceğim? İstemiyorum. Gelme... Mesaj da çekme... Hayatıma kast etmene izin vermeyeceğim.

Telefon! Telefon çalıyor! Ceyda arıyor!

"Tuğçeciğim. Bu gece sana gelelim mi? Belki Tolga da gelir. Saat sekizde sendeyiz."

Pis şapkalı eşek. Ceyda'ları da alet ediyor intikam planı için.

Pekala... Gelsinler ve görsünler günlerini... Hepinizi mahvedeceğim... Gardımı aldım, bekliyorum.

Tuğçe BARAN