Devlet Bakanı Mehmet Keçeciler "PKK'nın dağda olmasındansa siyasette olması iyidir" dedi.

Nereden çıktı bu lâf şimdi?

Siyasetçi bizde niçin ip cambazı ile özdeşleşmiş bir kimliği temsil ediyor?

Niçin güvenilmiyor? Bundan..

Bakan, devlet adamı olmak zorundadır. Ağzından çıkanı kulağı duymalıdır. Halkın önünde sesli düşünmenin egzersizi yapılamaz.

Yapanlar da işte böyle saçmalar!

Çağın ve dünyanın en acımasız terör örgütüne "Kanlı ellerini yıka, aramıza gel" çağrısı yapmak, had bilmezliktir. Askeri alanda hezimete uğrayan PKK zaten şimdi bunu yapmaya çalışıyor. Düştüğü yerden bir avuç toprakla kalkmanın oyununu oynuyor.

Ona bu oyununda yardımcı olmak "yataklık" suçudur. "Katliam yapmaktan vazgeçecekler; fena mı?" mazeretine sığınmak ise korkaklıktır.

Ama asla demokratlık değil!

Terör aklanamaz..
Amacına düne kadar siyasetle değil silâhla, şiddetle, vahşetle ve hatta kendi ırkından saydığı insanları, bebekleri dahi öldürerek varmaya şartlanmış bir zihniyetin bugün birden "siyasete yöneliyorum" demesini ancak cahiller veya çıkarcılar alkışlayabilir.

Siyasetçiler bir terör örgütüne "Silâhı bırak barışalım" diyemez.

Kara para aklar gibi terör aklanamaz.

Terör suçunun muhatabı siyasetçi değil yargıdır. Yargının muhatabı da suç işleyen canidir, eşkıyadır.

Bundan sonra yasaları çiğnememe vaadi ile geçmiş suçlara sünger çekmek, bir hukuk devletinin harcı olamaz. Olsa olsa iktidarını korumak uğruna her türlü onursuz pazarlığı göze alabilen, halktan ve adaletten kopmuş rejimlerin çaresizliği olabilir.

Siyaset Türkiye'de herkese ve yasalar içinde kalmak koşulu ile her görüşe açıktır.

Ama insanlık suçu işlemiş, 30 bin masum insanın kanı eline bulaşmış katillerin sığınağı olamaz siyaset. "Yoksa dağa çıkarım" tehdidinin de fidyesi olamaz.

Millete hakaret bu..
Zaten bu noktaya kendi iradeleriyle gelmediler. Yenildikleri için geldiler.

Bu millet, kanı ile, canı ile, maddi, manevi özverisi ile teröre karşı elde ettiği zaferi, bir sonraki seçimi düşünen siyasetçilere harcatmaz, harcatmayacaktır.

Apo, vatana ve insanlığa karşı işlediği ihanet suçunun cezasını, ölene kadar demir parmaklıkların arkasında çekecektir.

Onun peşinden gidenler de aynı kaderi paylaşmak zorundadır. Onların yeri siyaset meydanları değil, Apo'nun yanıdır..

Türkiye ancak hukuk devleti olarak bütünlüğünü ve onurunu koruyabilir.

PKK, terörün müstahak olduğu lâneti bu ülkede bulmalıdır. Bulmazsa, Apo işte asıl o zaman Mandela olur.

Siyasetçiler, yarattığı melânet içinde yok olma süreci yaşayan katiller sürüsünü boş hayallerle umutlandırmasınlar. Teröriste paye vererek millete hakaret etmesinler.

Kafaları karıştırıp zaman kaybettirmesinler.

Yararlı başka bir şey yapamıyorlarsa sussunlar!