Siyaset ve yolsuzluk

Siyaset ve yolsuzluk hep yakın yol arkadaşı olmuştur ne yazık ki.
Bu sadece gelişmekte olan ülkelere özgü değil.
Amerika'nın Irak Savaşı sonrası politikaları yolsuzluk açısından tarihe geçecek boyuttadır herhalde.
Ama son ortaya çıkan olay rakip tanımaz nitelikte.
Barack Obama başkan seçilince Illinois Senatörlüğü'nü bıraktı.
Seçime daha iki yıl var.
Bu süre için Illinois yasalarına göre seçim yapılmıyor, yeni senatörü eyaletin valisi atıyor.
Mevcut vali bunun için ilginç bir yol seçiyor ve Obama'nın koltuğunu satışa çıkarıyor, yani en çok parayı veren iki yıllığına Amerika Birleşik Devletleri Senatörü olma hakkını kazanıyor.
Tek sorun paranın valinin cebine gidecek olması.
Polis durumdan haberdar olunca vali ve danışmanını dinlemeye alıyor, yeterli delil toplanınca gözaltına alınan vali, kefaletle serbest kalıyor.
Seçilmiş Başkan'ın koltuğunun bile rüşvet karşılığı satışa çıkması demokrasinin geleceği açısından sağlıklı bir işaret olarak görünmüyor elbette.
Savcının harekete geçip bu olayı ortaya çıkarması elbette önemli ama rüşvetin bütün sistemi nasıl sardığı da ortada.
Tüm dünyada kamu kaynak ve gücünü denetleme olanağı en risksiz zenginleşme yöntemi haline geldi.
Özellikle İstanbul gibi hızla gelişen kentlerde yerel yöneticiler ruhsat verme yetkisini kişisel zenginleşme kaynağı haline getirdiler.
Bu gelişmede hukuk sisteminin yolsuzluktan çok, rejime yönelik suçlara karşı hassas olmasının rolü, elde edilen rantın bir biçimde paylaşımı kadar, halkın böyle bir talebi olmamasından da kaynaklanıyor.
İnsanlar oturdukları çevrenin akibetiyle ilgilenmekten hoşlanmıyor.
Herkes kendi küçük rantının peşinde koştuğu için de, kurumsal olarak siyaset her geçen gün daha fazla kirleniyor.
Bu tabloya bakınca gelecek için umutlu olmaya pek olanak kalmıyor.
Çünkü siyaset giderek daha fazla, bir hizmet makamı olmaktan çıkıp haksız zenginleşme koltuğuna dönüşüyor.