Geçen yıldan iyi takım!

Fenerbahçe'nin 19'da gelen ilk Porto golüne kadar estirdiği rüzgarı keyifle izliyorduk. Baskıyı kurup pozisyonları üst üste koyuyorlardı. Alex kaçırdı önce. Arkasından Uğur ve Gökhan. Seyirci havasını bulmuştu, takım da istimini.
Fenerbahçe'ye bu imkanı üç kişilik Porto orta sahası veriyordu. Direnç oluşturamadılar. Tribünlerden etkilenip; çakılıp, kaldılar.
Bir anda akılları karıştırıp, planları bozan Emre oldu. Gittiği her topu rakibe kullanmaya, kendi yarı alanında top kayıpları yapmaya başladı. Kayboldu Emre sanki. Alex'in de orta sahaya yaklaşmasıyla topla ilişkisini tamamen kesti. Porto oyuncuları yumuşak karnı çabuk tespit edip, baskı uyguladılar. Volkan'ın yetersiz müdahalesi, ilk golü getirdi. Lisandro'nun elle düzeltip attığı ikinci golle, Saracoğlu sezon içindeki 'tanıdık' sessizliğine büründü.
Başkan Aziz Yıldırım'ın 'geçen seneden iyi takımı' , ayağında top bile tutamayan acemiler gibi oynamaya başladı. Josico, Deivid ve Güiza'nın aktif dinlenmeye geçmelerini, Aragones'in tüm kurgusu, içinde çelişkiler dolu ' oturan' sistemini; Porto takımı 'fatura' ladı. Ciddiyetiyle, soğukkanlılığı ve fırsat aramaktan bir an bile vazgeçmeyen kararlılığı ile...

BİR TEK GÖKHAN GÖNÜL
70'lik tecrübe ikinci yarıdaki değişiklik ile Alex'i geriye çekti iyice, Deivid'i öne sürdü. Takımının en golcü ve yaratıcı oyuncusunu, 2-0 mağlupken, ceza alanından uzak tutmak gibi bir kararın sahibi oluyordu. Kötü oynuyordu kaptan ama Güiza için 'kötü' bile diyemiyoruz. Seyirciye "Gol atamıyorum ama koşuyorum" mesajı verme kaygısıyla görüntüdeydi.
Daha önce sadece iyi mücadele ederek, yeniden umut koşusuna başlayan koca takımda bir tek Gökhan Gönül'ün 'haykıran' deparlarını görmek zorunda kaldık.
Arsenal'in son anda gelen golüyle UEFA'ya devam şansı duruyor. Beşiktaş'tan alınacak 3 puan ile zirve iddiasını güçlendirme olanağı devam ediyor. Tüm F.Bahçeliler sinirle sıktıkları yumruklarını ceplerinde tutsunlar. Şu anda oyuncuların ihtiyaç duydukları en önemli şey sevgi ve ilgi.