| 15 Kasım 2008, Cumartesi |
Son derece yorucu olan film, fazla keyif vermiyor.
İLİŞKİLİ HABERLER
Amerikan tarzı paranoyanın zirvesi
ATİLLA DORSAY
02.10.2008
Amerikan sinemasının paranoya özellikleri çok iyi bilinir. Özellikle sinemaseverler tarafından: Geçmişte bu alanda 7 Days in May/Mayısta 7 Gün'den The Manchurian Candidate/Casuslara Karşı'ya o kadar çok film yapılmıştı ki... Son yılların en popüler TV dizilerinden 24 de sanki sürekli bir paranoyaya dayalıdır: ABD'nin özellikle 11 Eylül 2001'den beri kendisini altında ezilir hissettiği uluslararası terörizme dayanan...
Elbette 11 Eylül'ün ABD'de, temelde dünyanın en güçlü devleti olmaktan gelen paranoyayı görkemli biçimde beslediği ve bu tür filmlere büyük ivme kazandırdığı da bir gerçektir.
Tüm bunlar bir yana, bu film bir yana... Çünkü, ben kendi adıma böylesine paranoyak bir filme hiç rastlamadım. Bunun yanında 24 dizisi bile çocuk karalaması gibi kalır!..
İki sade vatandaşın günün birinde kendilerini uzaktan gelen bir kadın sesiyle karmakarışık bir entrikaya yönlendirilmiş olarak bulmaları...
Hayatlarının her anını, geçmişte yaşadıkları her olayı ve de tüm özelliklerini çok iyi bilen bu gizemli örgütün, aynı zamanda fiziksel olarak da her şeyi yönetme yeteneği: Örneğin geçtikleri yollardaki trafiği ve trafik ışıklarını, trenlerden uçaklara, arabalardan otobüslere her tür aracı sanki uzaktan kontrol aletiyle denetim altında tutmaları... Çarpışmaları, fiziksel şokları ve etkilerini hesaplamaları ve kahramanlarımızın onlardan sıyrık almadan kurtulmalarını sağlamaları... Ve de finalde, Amerikan başkanına ve tüm yönetim elitine yöneldiği anlaşılan incelikli bir suikasti, yine alabildiğine sofistike biçimde gerçekleştirme projeleri: Küçük bir çocuğun çaldığı trompetin devasa bir patlama sağlayacak bir etkiye yol açması...
Film belli ölçüde oyalayıcı, zihin çalıştırıcı. Ama aynı zamanda son derece yorucu. Hem entrikanın karışıklığı hem de, bir kez daha, aşırı hızlı bir tempo gerçekleştirme sevdası yüzünden... Bu da, bir kez daha, geri tepiyor ve tüm o parlak ve çok uğraşılmış aksiyon bölümleri, umulan keyfi vermiyor. Anlık biçimde tüketilen, ama hiçbir biçimde yeniden görme arzusu vermeyen ve yarına kalmayacak filmlerden biri.
KARTAL GÖZÜ * *
(Eagle Eye)
Yönetmen: D.J. Caruso
Senaryo: John Glenn, Travis Wright, Hillary Seitz, Dan McDermott
Görüntü: Dariusz Wolski
Müzik: Brian Tyler Oyuncular: Shia LaBeouf, Michelle Monaghan, Rosario Dawson, Michael Chiklis, Anthony Mackie, Billy Bob Thornton, Ethan Embry/ UİP filmi.
Elbette 11 Eylül'ün ABD'de, temelde dünyanın en güçlü devleti olmaktan gelen paranoyayı görkemli biçimde beslediği ve bu tür filmlere büyük ivme kazandırdığı da bir gerçektir.
Tüm bunlar bir yana, bu film bir yana... Çünkü, ben kendi adıma böylesine paranoyak bir filme hiç rastlamadım. Bunun yanında 24 dizisi bile çocuk karalaması gibi kalır!..
İki sade vatandaşın günün birinde kendilerini uzaktan gelen bir kadın sesiyle karmakarışık bir entrikaya yönlendirilmiş olarak bulmaları...
Hayatlarının her anını, geçmişte yaşadıkları her olayı ve de tüm özelliklerini çok iyi bilen bu gizemli örgütün, aynı zamanda fiziksel olarak da her şeyi yönetme yeteneği: Örneğin geçtikleri yollardaki trafiği ve trafik ışıklarını, trenlerden uçaklara, arabalardan otobüslere her tür aracı sanki uzaktan kontrol aletiyle denetim altında tutmaları... Çarpışmaları, fiziksel şokları ve etkilerini hesaplamaları ve kahramanlarımızın onlardan sıyrık almadan kurtulmalarını sağlamaları... Ve de finalde, Amerikan başkanına ve tüm yönetim elitine yöneldiği anlaşılan incelikli bir suikasti, yine alabildiğine sofistike biçimde gerçekleştirme projeleri: Küçük bir çocuğun çaldığı trompetin devasa bir patlama sağlayacak bir etkiye yol açması...
Film belli ölçüde oyalayıcı, zihin çalıştırıcı. Ama aynı zamanda son derece yorucu. Hem entrikanın karışıklığı hem de, bir kez daha, aşırı hızlı bir tempo gerçekleştirme sevdası yüzünden... Bu da, bir kez daha, geri tepiyor ve tüm o parlak ve çok uğraşılmış aksiyon bölümleri, umulan keyfi vermiyor. Anlık biçimde tüketilen, ama hiçbir biçimde yeniden görme arzusu vermeyen ve yarına kalmayacak filmlerden biri.
KARTAL GÖZÜ * *
(Eagle Eye)
Yönetmen: D.J. Caruso
Senaryo: John Glenn, Travis Wright, Hillary Seitz, Dan McDermott
Görüntü: Dariusz Wolski
Müzik: Brian Tyler Oyuncular: Shia LaBeouf, Michelle Monaghan, Rosario Dawson, Michael Chiklis, Anthony Mackie, Billy Bob Thornton, Ethan Embry/ UİP filmi.
İLİŞKİLİ HABERLER
Yayın tarihi: 15 Kasım 2008, Cumartesi
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2008/11/15/ct/haber,CE62A75AB65E4B7A956C562CC741BF8D.html
Tüm hakları saklıdır.
Sinema Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Künye | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2008 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|