Burası 'hukuk' devleti, çocuk devleti değil!

Tamam mı küçük! Ayağını denk al. Başına ölüm de gelse, bedenine tecavüz, taciz de gelse, 13 kurşunla delik deşik de olsan, ruhun paramparça edilse de...
Evvela senin çocuk olmadığını ispatlarız çocuk!

"Milli Egemenlik Bayramı" var diye nasıl "millet egemenliği" şart değilse...
"Çocuk Bayramı" var diye çocuklara hep "bayramlık" şart değil.
Devlet ve hukuk, onların tabutuna yahut ölmeden enkaza dönmüş ruhuna bir çivi daha çakar.
Çakma hukuk devleti!

Öyle bir ülkede yaşıyorsunuz ki...
Burada "Hukuk", tabii zavallı "Hukuk"tan ziyade, onu yapma, yorumlama, icra ve bazen buyruk gibi dayatma hakkını, mağdurdan ve "mağdure"den yana olmaktan ziyade, onlara karşı kanırtan "hukuk insanları" var.
Sorarsanız, "hukukun emri" dir.
Ama o zaman "Adalet" nedir?

Öyle bir ülkede yaşıyorsunuz ki...
Öldürülen, bedeni delik deşik edilen...
Ezilip kemikleri paramparça edilen...
Taciz, tecavüzle ruhu tarumar edilen çocuklar üstünde "Belkim yaşı büyük" diye tepiniliyor. "Suç belkim onda" diye, "psikolojisi" de kemikleri de yağmalanıyor.
Kimi "Hukuk insanı", kimi "Adli Tıp insanı", kimi "Tıp insanı"...
Bir "insanlık" yapıyorlar işte!

Aç idi, suç idi
Öyle bir ülkede yaşıyorsunuz ki...
"Adli Tıp" nisanda servis aracı altında ölen 14 yaşındaki Sercan kız için şu kararı veriyor:
"Ailesi ekmek alamadığı için okula aç gitmişti. Eve dönerken de açtı. O yüzden dalgındı. Etrafına bakamadı. Aracın altında kaldı."
Yani, "suçlu" odur; "8'de 6 kusurludur."
"8'de 6", aç kaldığında da biliyordu Sercan, "6/8" diye yazılır. Kesirleri bilirdi de açlığın ağır suç olduğunu, açlık yüzünden dalgınlığın böyle ölümcül suç olduğunu ve öldüğünde en büyük suçlu olacağını bilmezdi.
Bilseydi, okulda veya yolda bir dilim ekmek verir miydiniz Adli Tıp amca ve teyzeleri!
Ama ailesi daha "6" lı rapor çıkmadan acılarını bağırlarına basıp "6" organını, 6 zor durumdaki hastaya vermişti. Belki ekmek zordu ama insanlık bu kadar da kolaydı.
Tamam, "Hukuk çocuk değildir" ama hukuk bu kadar "soğuk" mu amcalar, teyzeler?

Kemik var yaş yok
Öyle bir ülkede yaşıyorsunuz ki...
"Adli Tıp", 14 yaşında, "Gazeteci de vurmuş Üzmez amcası"nın "cinsel istismarı"na uğradığı iddia edilen kızın "Psikolojisinin normal olduğunu, bedensel ve ruhsal açıdan travma olmadığını" kanıtlıyor hemen. "Çok mutlu" dememiş bir tek!
Mahkeme, "Kızın kemik yaşının 15 olup olmadığının tespiti"ni istiyor. İstiyor ki, eğer kemikler 15 tespit edilirse, ruhu daha rahat kırılabilir.
Kendi çocuğunuzun başına gelmedikçe, 14 ile 15 arasında böyle büyük fark, büyük mesafe, büyük uçurum mevcut.
O uçuruma minicik kızlar rahatça atılabilir, karanlık mağaralara daha rahat kapatılabilir, tacizci, tecavüzcü amcalar, abiler (bazen rezil babalar, akrabalar) "hafifletici sebepler ve suçun nitelik değiştirmesi"yle mazur görülebilir.
Uludağ Üniversitesi raporları diyor ki, "Zekâ yaşı 9, zekâ düzeyi 70".
Diyor ki çocuk, "Her gün ağlıyorum, akşam ağlıyorum. Vücudumu sevmiyorum."
Rapor diyor ki, "Gözünde yaş olmadan ağlıyor".
Ne yapacaksınız kemik yaşını, işte rapor diyor:
Ağlamasına ağlıyor ama...
Gözünde yaş yok!
Muhtemel, kemikleri de ağlıyor, kaç yaşında olursa olsun her yanı ağlıyor... Ve "adli tıp" adil bir tıp, hukuk adalet dağıtıyor ki, artık kızın yaşı da yok!

Delik deşik
Öyle bir ülkede yaşıyordunuz ki...
Kızıltepe'de polislerin babasıyla birlikte evlerinin önünde delik deşik ettikleri, 12 yaşında 13 kurşunla öldürdükleri Uğur' un da "kemik yaşını" yüksek bulup "terörist olabileceği" ni kanıtlamakla uğraştı "demokratik laik ve sosyal bir hukuk devleti".
Sanıklar kaçırıldı, dava kaçırıldı, suç kaçırıldı, hukuk kaçırıldı, adalet kaçırıldı.
Ömrü zaten alınmıştı da çocuğun ruhu bir de adli olarak delik deşik edildi.

O yüzden çocuklar...
Ya hiç büyümeyin ya da 12'den sonra hemen amca ya da teyze olun.
Burası hukuk devleti evladım; çocuk devleti değil!
Eti de bizim, kemik yaşı da!
Boşuna ağlamayın.