Dayı Ahmet ayıbı!..

Gaziantep'e ihanet ancak böyle edilir.. Olacak şey değil.. Gerçekten olacak şey değil..
Oysa her şey ne güzel başlamıştı.. Kilis gezisini organize eden Toçev, Antep'teki tek geceyi Dayı Ahmet Konağı'nda planlamış.. 136 yıllık bir bina restore edilmiş ve butik otel restorana çevrilmiş. Biz dört aylık, yeni, lüks Anatolia'da kalıyoruz, ama yemek Dayı Ahmet'in bahçesinde..
Konağı gezdik. Çok şirin, çok sıcak bir yer yapmışlar..
"İstanbul'da Mabeyn'i bilir misiniz" dedi, Dayı Ahmetçi.. "Bilmem mi" dedim.. "Muhteşemdir.."
Akrabalarmış.. Bundan iyi referans olur mu?.
Sonrası felaket..
Ben Antep Belediye Başkanı olsam, burayı derhal kapatırdım, "Gaziantep'in adını düşürüyor" diye..
Yani her şey, ama her şey mi bu kadar kötü olur?.
Salata bir hafta önceden doğranmış olmalı.. Bir yuvalama getirdiler, felaket.. İçli köfte yenecek gibi değil. Kimse yemedi zaten.. Ve de esas yemek.. Kebap.. Dünyada "Kebap" denince adı ilk akla gelen kent Antep'te kebap tabağı.. Simitli, patlıcanlı kebap ve şiş..
Yemenin imkânı yok.. Bu kadar kötü kebabı isteseniz yapamazsınız.. Ara sıcaktan sonra 45 dakika bekledik, kebap soğuk geldi iyi mi?.. Soğuk ama kömür.. Bir hafta boyu her gece ateşe konmuş, satılmamış ertesi gece yeniden ısıtılıp sürülmüş sanki.. Patlıcan lastik, aradaki köfte yanmış mangal kömürü..
Tatlı servisini beklemeden kaçtık, baklavadan da nefret etmemek için..
İnsanda utanma olur, böylesi bir konuk masasına bunlar mı konur?..
İnanın abartmıyorum..
Bu Dayı Ahmet gecesinden sonra, ben uzun yıllar Antep'te et yiyemem.. Öylesi felaketti önümüze konanların hepsi.. Otelde herkes talsitlere saldırdı, içinin bulanmasını bastırmak için..
Ağır mı oldu?..
Az bile..
Benim memletimin adını böylesi kirleten, böylesi hafife alanlar için az bile..