Büyük oyuncu... Küçük düşünce (!)

Maç öncesinde Kocaelispor tarafı karşılaşmanın adını 'dönüm noktası'
olarak koymuştu. Kazanıp, çıkışa geçmenin peşine düşmüşlerdi. 6 haftada 1 puan alabilen bir takım için ne kadar normal bir motivasyon ise bu, rakip Fenerbahçe olduğu halde öylesine göz karartabilmek ilginçti.
Bir 'anlayanın' bile kimseye anlatamayacağı bir 'cüret' tir bu. Fenerbahçe'nin rakibi sahaya puan almak için çıkar, sonuna kadar mücadele eder ama Fenerbahçe'yi gözüne kestirememeli. Bu kararlılığı kıran tek kişi vardı; Semih Şentürk.
Lider oyuncu olmanın, forma için oynamanın, taraftarlarına duyduğu sorumluluğun abidesi gibi oynadı sahada. Çok iyi değildi. Maç eksiğinin yanına, bir de kondisyon zaafı da eklenmişti. Kolay yıkılıyordu yere. Fakat 'vazgeçmedi.' Geriye koşmaktan da, sarı kart görmek pahasına agresifliğini koruyarak, ikinci yarıda maçı takımının ellerine koydu.
Güiza da bu temponun içinde ısrarcı kaldı. Semih'ten aldığı pasla attığı ilk golün yanı sıra, ikincisini de hazırladı.

B PLANI BİLE YOK
Fakat bu 'akortsuz' ekibin, ne geriye düştüğünde, ne öne geçtiğinde, ne de beraberlikte bir planı var. Aynı düzen içinde parlamaları değerlendirdiklerinde sorun kalmıyor. Bunlar olmadığında ekstra hamleler için, tempoyu hızlandırıp ya da yavaşlatmak adına bir 'kıl' kıpırdaması bile yoktu. Lig sonuncusuna karşı skoru korumak adına oyuna Deniz Barış'ı sokarak hamle yapan bir hocanın takımı nasıl 'büyük' kalabilir? Uğur Boral oyundan çıkıyor, sistem değişmiyor ve hiçbir oyuncu sol çizgiye gitmiyorsa, bu takımda sistematikten bahsedilebilir mi?
Tüm bunların üstüne çizik atacak son dakika golüyle Fenerbahçe geri dönmeyi başarıyor. Oynamasına son anda karar verilen, sakatlığının üstüne yapılan seçimde, Kocaeli maçının daha önemli olduğu kararı çıkan Semih Şentürk ile Güiza'nın ortak yapımı bir galibiyetle sular diniyor.
Bu maçı iyi ve yeni gelişmelerin başlangıcı olarak görmeyi denemek mi gerekiyor acaba? Bu ekibin üç maç üst üste kazanması halinde kazanacağı ivmeyle tekrar 'gürültülü günleri' geri getireceğini mi beklemeliyiz?
Umutsuz hiçbir şey olmaz. Arsenal maçı şimdi gerçek bir final oldu.