Züğürt tesellisi

Maç bittiğinde "Hiç olmazsa yenilmedik" diye düşünen F.Bahçeliler çoğunluktaydı. Dinamo takımının istediğini elde etmesinin eşittiri, geçmiş performansların züğürt tesellisidir bu sözler...
F.Bahçe takımı öyle bir maç oynasaydı ki
Rakibini yiyip ısırıp, pozisyonları tükete tükete, seyircisini bir oturup, bir kaldırtsa...
Sahadaki sesler sıkıntının değil, heyecanın uğultusu olsa, rakip takım kendi sahasından çıkarken üç kere düşünseydi de yenilseydi F.Bahçe...
İşte o zaman mağlubiyeti elimizin tersiyle bir kenara iter, bu gövde gösterisini yapabildikleri, endişeleri yok edip, umutları geleceğe taşıdıkları için, "Canınız sağ olsun" diye yazsaydık. Yolda beride görüp bizden derman soranlara, "Enseyi karartmayın, olur böyle şeyler" deseydik, onları ikna etmeye çalışsaydık.
Gol makinesi Güiza keşke "pres (!)" makinesi olmasaydı da, "Ama çok koşuyor" bu çocuk diye kalem oynatacağımıza, "oley" çekseydik hep beraber...

UMUTLAR YİTİRİLDİ
Aragones'in farklı tasarımlar yaptığını, farklı düşünebildiğini görseydik keşke. " Her şeyi denedi ama olmadı. Futbol bu" diyebilseydik.
Daha iki gündür takımla çalışan Edu'nun hatalarını normal karşıladığımız gibi, bir anda bir şeyler yapıp, maçı değiştirebilecek farklılıkları taşıdığı halde Tümer'in neden yedek kulübesinde bile olmadığını yazmak zorunda kalmasaydık.
Keşke, kulüp başkanı maçtan bir gün önce 12 oyuncuyu odasına çağırıp, maçın önemini anlatmaya çalışmaya gerek görmeseydi.
Keşke; bu takımın başında bunları yapmaya gerek bırakmayacak bir teknik adam olsaydı.
Puanları kaybetmekten daha kötüsü umutların yitmesidir.
Çünkü bu hava bulaşıcıdır ve işleri daha iyiye değil, hep daha kötüye götürür ki, ilacını bulmak da o kadar kolay değildir.
F.Bahçe iyi oynamıyor. İyi oynayacak umudunu vermiyor. Alex dışında sahadakilerin bir şeyler yapmaya niyeti de yok, mecali de.
Ama maçın iyi tarafı da var. Saracoğlu'ndaki son 14 maçında yenilmemişti.
Bugün bu sayıyı 15'e çıkardı.
Ama dediğimiz gibi
Keşke yenilseydi, ama bize umutlarımızı kazandırsaydı.