Depom romantizmle doldu!

Taormina'da bir müzik mağazasına dalınca şunu fark ettim ki, çok uzun yıllardır İtalya'ya ayak basmamışım. Yoksa nostaljik CD'lere böylesine hücum eder miydim, o alanda arşivim böylesi boşluklar içerir miydi? Ve evet, 1960'lı yıllarda ulusça hayran ve âşık olduğumuz İtalyan müziği, romantizmin doruk noktası o şarkılar, o sesleri Akdeniz lezzetiyle yoğrulmuş şarkıcılar birden aklıma üşüştü. Aslında aklıma ve belleğime üşüşenler yalnızca onlar değildi, kendi anılarımdı, gençliğimdi. Ama hepsi aynı şeyler değil mi? Böylece en eskilerden daha yakına, Luciano Tajoli'den Claudio Villa'ya, Marino Marini'den Renato Carosone'ye, Nada'dan Milva'ya, Peppino'dan Bobby Solo'ya, Sergio Endrigo'dan Nicola Di Bari'ye, Luigi Tenco'dan Jimmy Fontana'ya, Nico Fidenco'dan Pupo'ya, Johnny Dorelli'den Riccardo Cocciante'ye birçok CD aldım. Bir diğer deyimle, depoma romantizm doldurdum. Ve onları dinlerken, bu müziği ne kadar özlediğimi fark ettim. Demek ki romantik bir yaz beni bekliyor!