Bir Sezen Aksu anlamış!

Yok efendim biz anlamamışız, yok efendim öyle değilmiş. Yeni albümü çıkan insanların evine gidip yeni albümlerini herkesten önce dinleyip allayıp pullamanın, ne isterlerse yazmanın adı, şarkılı sohbetmiş. Albüm tanıtımı değilmiş. Sanatçılar ne yazılacağını önceden katiyen bilmiyormuş... Her şey tamamen objektifmiş. "Bir sanatçı bir gazeteciyi, yeni albümünü tanıtsın, yazsın diye evine alıyorsa allayıp pulla diye alıyor. Bunu bile bile gitmek istemenin adını siz koyun," demiştim. Yanıt geldi. Neymiş? Şarkılı sohbet. Ve burada benim itirazımın nedeni 'bir müzik yazarının değil bir magazin yazarının bunu yapması' olmalıymış... Yani herhalde kıskançlıktan bunları yazmış olmalıyım ben... Müzik yazarı bir albümü değerlendirmek için dinler, araştırma yapar, gerekirse sanatçıyla da görüşür, bilgi alır. Bugüne kadar albümünü tanıtmak için kimsenin evine gitmem gerekmedi. Evine gidip manzarayı yazınca zaten ona magazin yazarı diyoruz. Bu kötü bir şey değildir. Magazin ile uğraşan arkadaşlara saygısızlık etmek istemem. Bu tip yazıları keyifle okurum. Ama 'yeni albümü dinledik' diye ortaya çıkıyorsan biz albüm eleştirisi bekleriz. Bize yatak örtüsü anlatma. Ders vermiyorum, okur olarak hakkımı koruyorum. Hayır işin garibi de şu; Sezen Aksu beni bizzat arayarak yazımı okuduktan sonra dönüp çıkan habere tekrar baktığını ve hakikaten de kötü göründüğünü, bir daha böyle bir görüntüye izin vermeyeceğini o kadar harika, o kadar nazik bir biçimde anlattı ki... Eleştirimi doğru anlayan ve hiç gücenip alınmadan, gayet medeni bir biçimde bana bunları söyleme inceliğini gösteren Sezen Aksu'ya teşekkür ediyorum. Nasıl olduysa olmuş, kimin fikri bilmem ama Sezen Aksu bile bu işten hoşnut olmamış, özeleştiri yapıyor. Herkes eleştiriye açık olmalı. Ben de buna dahilim. Ama makul bir şeyse... İşi pişkinliğe vurup yaptığına kulp takmaya çalışan Onur Baştürk'e hayatta başarılar diliyorum. Kendini gülünç duruma düşürmek istiyorsa, editörü de buna razıysa bundan sonra konu kapanmıştır zaten, neyi tartışıyoruz.