Çatışmalar anlamını yitirdi

* İnisiyatifin nasıl bir çalışması olacak? Hedefi ve ilkeleri olmalı. Öncelikle, bu ülkenin üniter yapısıyla, bayrağıyla, marşıyla bir sorunu olmadığını deklare edebilir. Toplum için bu hususlar önemli. Esas hedef demokratik bir anayasa olmalıdır. İdeolojisiz, etnisitesiz ve cinsiyetsiz bir anayasadan bahsediyorum. En nihayetinde, toplumsal barışın tesisi için çatışmasızlık süreci hedeflenmeli. Bunun için projeler geliştirilebilir. Ve elbette ki silahların tamamen bırakılması sağlanmalıdır.

* Bu gerçekten mümkün mü? Son aşamada hukuki düzenlemeye ihtiyaç var. Ayrıca bunun toplumsal ve siyasal altyapısını da hazırlamak zorundayız. Eğer bu iradeyi gösteremezsek, korkarım ki yaşanacak çatışmalardan sonra bu sorunda biz değil başkaları söz sahibi olacak. ABD'sinden İran'a, hatta Irak'a kadar. Başka çıkarların, hesapların, dengelerin işin içine girmeye başladığı bir süreç olacak. Bu iş çığırından çıkabilir. Artık öyle bir sürecin içindeyiz ki, ölenlerle ilgili rakamlar konuşulmaya başladı. Bu çok tehlikeli. Bir arada yaşamak isteyen Kürtlere demokrasi içinde bir yer verilmezse, bir çözüm gelişmezse başka dinamiklerle, güçlerle ilişkiye yönelebilirler. Başkaları söz sahibi olmadan, başkaları karışmadan, başkaları daha fazla kullanmadan biz kendi içimizde çözelim. Zaten bu evredeyiz; çatışmalar, silahlar artık anlamını yitirdi. Bir an önce başkaları ölmeden bunları yapmalıyız.

* "Çözümü kendi içimizde arayalım" dediniz ama barışçıl çözüm ilanının Le Monde gibi gazetelere verilmesi çelişki değil mi? İlan, çözümü Ankara'da arama ilkemizin dışında değil. Kürt sorunu uluslararası bir sorun. Biraz bu boyutuna, AB zeminine dikkat çekilmek istendi.