Bataklığa mı sürükleniyoruz?

Türkiye'de iki görüş var. Kimi, "Bataklığa sürükleniyoruz" diyor. Kimine göre ise, "Bataklığa sürükleniyoruz" iddiası Türkiye'nin elini kolunu bağlamaya yönelik psikolojik harekâtın bir parçası.
"Bizi kim bu bataklığın içine çekmek istiyor?" sorusuna da muhtelif cevaplar veriliyor:
1) ABD. Çünkü, amacı, Türkiye'nin Güneydoğusunu da içine alan bağımsız bir Kürt devleti kurmak. (Peki, ABD'nin planı buysa, niçin sınır ötesi harekâta bu kadar kuvvetle itiraz ediyor?)
2) Bizi bataklığın içine çekmek isteyen PKK. Meclis'ten tezkere kararı çıkar çıkmaz, Hakkâri'nin Dağlıca bölgesine saldırı düzenlemesi, bunun kanıtı. Kuzey Irak'a girmemizi sağlamak için bize meydan okuyor. Böylece, müttefik kazanacak. (Olabilir. Gerçekten de Türkiye'nin Kuzey Irak'a girmesi PKK'nın işine gelir. Çünkü barış döneminde zemin kaybediyor. Yeni eleman bulması zorlaşıyor. Türkiye, Barzani ile dostane ilişkiler kurarsa, PKK barınamaz.)
3) Barzani bizi bataklığın içine çekmek istiyor; böylece Kürt devletinin oluşmasına müsait bir ortam doğacaktır. (Bu ihtimale de katılıyorum. Etnik kavgayı derinleştirerek yaymak, hem PKK'nın, hem Barzani'nin işine gelir.)
Bataklık mı, değil mi? Ne kazanacağız, ne kaybedeceğiz? Bunun kararını hükûmet, askerlerle birlikte, ellerindeki bütün verileri değerlendirip, artı ve eksileri hesaplayıp verecek. Kararın duygusallığa kapılmadan alınması, Türkiye genelinde soğukkanlılığın muhafaza edilmesine bağlıdır. Ama ülkenin dört bir tarafından yükselen haklı öfke, şehit cenazeleriyle ortaya çıkan acı tablolar, ister istemez karar merciinde bulunanları zorluyor. Bu durumda, sınır ötesi harekat, macera ve bataklık olsa da, giderek kaçınılmaz bir hal alıyor.
PKK'nın, Talabani'nin önerdiği gibi "ateşkes" i değil, ancak "silâh bırakması" bizi tatmin eder. Kaç kere ateş kesildi; sonra yeniden terör bütün şiddetiyle vurdu. Kış aylarının zor şartlarında çatışma durduruluyor, baharla birlikte yeniden kan akmaya başlıyor.