Çırak, ustaya kafa tuttu

Maçı keyifsiz izledim... Türkiye kan ağlıyordu... Verdiğimiz şehitlerden dolayı içimiz yanıyordu... Ankaraspor'un sahaya yazısız siyah pankartla çıkması çok anlamlıydı. Galatasaray'ın "Hepimiz Mehmetçiğiz" pankartı da duygu yüklüydü. Ülke olarak teröre kurban verdiğimiz şehitlerimiz için milletçe daha duyarlı olmalıyız.
Çünkü bu ülkede bir papaz öldürüldü diye dünya ayağa kalktı. Hrant Dink öldürüldü diye insanlar "Hepimiz Ermeniyiz" şeklinde bağırıp yürüdü. Ülke olarak 10 günde sahada oynayan iki takım futbolcularının toplamından fazla şehit verdik. Acımız büyük. Kapalı tribüne açılan,
"Türk-Kürt kardeştir, bölücüler kalleştir" pankartına gönülden katılıyorum. Hepimizin başı sağ olsun...

Kalli'nin oynama alışkanlığını koruma adına takım üzerinde fazla oynamama düşüncesine saygı duyuyorum. Ama Galatasaray, milli takımlara fazla oyuncu gönderdiği için 10-11 oyuncu ile çalışabildi. Kalli de bu sıkıntıyı dile getirmişti. Yorgun oyuncular yerine kafaca daha hazır Hasan Şaş, Nonda, Serkan Çalık, Mehmet Topal tercih edilebilirdi. Bu sıkıntıyı ilk yarım saatte Galatasaray yaşadı. Ankara'nın açık ve tatlı sert oyunu, ilk toplara basması Galatasaray'ın yerden ayağa isabetli pas yapmasını engelledi. Arda etkisiz, Karan-Şükür uyumsuzdu. Bu ikiliye atılan yüksek topları Batak da kolay karşıladı. Sadece Barış ve Linderoth savaşıyordu.
Necati'nin taşıdığı toplar tehlike yarattı. Ankaraspor yorulunca temposu düştü ve savunmaya çekildiklerinde üzerinde Galatasaray'ı buldu. Uğur ve Arda'nın kanatlardan geliştirdiği hücumlarda Lincoln, Ümit Karan ve Hakan Şükür uygun pozisyonlarda topa gelişigüzel vurunca goller kaçtı. Yılların tecrübesi Hakan'ın, Lincoln'ün ağzına attığı topu tutup vurması gerekirken acele davranması acemiceydi.
Kalli geç de olsa Nonda ile Hasan'ı art arda oyuna aldı. Nonda ile hücumda Galatasaray top tutmaya başladı ama hızlı atağa kalkamadığından hücumda çoğalamıyordu. Ankaraspor iyi kapanıyor, kontraya akıllı çıkarıyordu.
Kalli ile Karaman bir zamanlar usta çıraktı. Karaman takımını hiç oturmadan bir satranç ustası gibi yönetti. Kalli ise sadece izledi. Sonuçta çırak ustaya kafa tuttu ve taktik zekasıyla bileğinin hakkıyla puanı aldı.