'Kendimi kıymetli bulduğum için, fazla arkadaşım yok'

- Çok başarılı bir modelken, oyunculuğa nereden heves ettiniz?
- Ben iyi bir sinema izleyicisiyim ve çocukluğumdan beri aslında oyunculuk, modellikten çok daha yakın bir meslekti bana. Küçükken hayalimde ya oyuncu ya da dansçı olmak vardı, modelliği hiç düşünmemiştim bile.

- Ne okudunuz?
- İstanbul Üniversitesi Arkeoloji'deydim ama mezun değilim, ikinci sınıftan sonra iş hayatım okul hayatımın önüne geçti. Ama "Pişman mısın?" derseniz, hiç pişman değilim. Eskiden mezun olamamak benim için önemliydi ama artık değil. İstediğim işi yapabildiğim için şu an çok mutluyum.

- Modellik oyunculuğa giden bir yol muydu sizin için?
- Hayır, aklımdan bile geçirmedim böyle bir şeyi. Çünkü babamın model olmama izin vermesi mümkün değildi, tartışılmazdı bile... Kuşadası'nda tanıştığım Gaye Sökmen'den geldi modellik teklifi. Ben "Mümkün değil," dedim. Ama o babamla konuşmak istedi ve nasıl olduysa babamı ikna etti. İzmir'de yaşıyorduk, ben arada İstanbul'a defilelere gelmeye başladım. Üniversite sınavını kazanınca da İstanbul'a yerleştim. Oyunculuğa da Uğur Yücel ikna etti beni ve bir daha vazgeçemedim.

- "Babam asla model olmama izin vermezdi..." dediniz. Nasıl bir ailede büyüdünüz?
- Bütün bireylerin birbirine saygı duyduğu, mutlu bir aileden geliyorum. Hâlâ evli olan bir anne babam var. Bu, günümüzde çok önemli bir özellik bence. Bir de erkek kardeşim var, Dokuz Eylül Üniversitesi'nde okuyor. Öyle işte, küçük bir aileyiz.

- Biraz mesafeli misinizdir birbirinize?
- Sevgimiz tartışılmaz ama ben çocukken de anne babamın kucağında hoplayıp zıplayan bir çocuk değildim. Bir mesafe vardır ama bu anne babamın katılığından değil, benim yapım öyle. Ama her şeyi konuşup tartışırız birlikte.