Şiirler çiçek açtı

Doğa, hemen her çağda şairlerin dizelerine, şarkılara esin kaynağı oldu. Özellikle de çiçekler ve ağaçlar... Sanki o şiirleri okurken çiçeklerin kokularını da duyar, ağaçların gölgesinde serinleriz. Zeki Müren'in "Koklamaya kıyamam, benim güzel manolyam..." şarkısından etkilenmeyen, Nâzım Hikmet'in sonra şarkı da olan "Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda..." şiirini bilmeyen yoktur. İşte doğa ve bitki sevdalısı, araştırmacı, çizer Hüseyin Kemal Çağın da 50 şiirdeki çiçek ve ağaçların resimlerini çizerek, onlara farklı bir anlam kazandırdı. Çağın'ın bu çalışması 'Otların Sarardığı Zamanlar Flora ve Şiir Sergisi' adıyla Hotel Aqua Marmaris İçmeler'de görülebilir. Aynı çalışma, kitap olarak da yayınlanacak. Sergide, Hz. Süleyman'ın Neşideler Neşidesi'nden (İÖ 10 yy), Homeros'un İlyadası'na (İÖ 9. yy), Shakespeare'den Eluard'a, Nâzım Hikmet'ten Can Yücel'e kadar 50 şairin şiirlerindeki bitki temaları işleniyor. Edip Cansever'in süseni, Nâzım Hikmet'in ballı inciri, İlhan Berk'in taflanı, Seferis'in yasemini, Can Yücel'in sakız ağacı... Çağın, içinde bitkileri anlatan şiirleri bulmakta zorlansa da yaklaşık iki buçuk yıl süren bu çalışmadaki şiirlerin hepsi, onun üzerinde etki bırakan şiirler. Sergiye adını veren şiir de Behçet Necatigil'in Kır Şarkısı adlı şiirinden alınmış. Ressamlarla edebiyatçıların, birbirlerini etkilediklerini, ama ortak bir çalışmaları olmadığını söyleyen Çağın, şiirleri okurken daha dikkatli olmaya çağırıyor: "Edebiyatı seversek, doğayı da severiz, daha da derinleşiriz. ''