Çuvaldız!

"Bir kısım" diyeyim;
Muhafazakâr, liberal, demokrat, cumhuriyetçi, milliyetçi, ulusalcı, dini veya laik hassasiyet sahibi, sivil, asker, sivil sivil toplumcu, militer sivil toplumcu;
İş, siyaset, devlet kademelerinin üstlerinde iken, hangi konuda birleşir?
Hiyerarşide üsttekilerin "birleştiği" nedir?

"Alttakiler"in parazit yapmaması, bilhassa örgütlenmemesi, en katısından en yumuşağına, geçerli ("gerekli"!) "boyun eğme, araziye uyma" sistemine biat etmesi!
Şu da mümkün tabii:
Başkalarının "altındakiler" ine hassas, ezilmesine, istismar edilmesine, haktan yoksun kılınmasına kızanlar dahi, sıra kendi altlarına, kendi maddi, manevi ortamlarına geldiğinde, hatta bizzat kendi boyun eğme koşullarında, sessizlikte birleşir.

"Ana" yasasında "demokratik, sosyal hukuk devleti" de yazıp;
Angarya yasaklayan;
İmtiyaz ve zümre egemenliklerine köpüren;
Herkesin "dokunulmaz, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere... yaşama, maddi, manevi varlığını geliştirme hakkına sahip olduğunu" da lütfeden;
Herkesin "düşünce ve kanaat hürriyetine sahip olduğunu, açıklamaya zorlanamayacağını, bunlar sebebiyle kınanamayacağını, suçlanamayacağını, tek başına veya toplu açıklama, yayma hakkına sahip olduğunu, haber veya fikir alıp vermek serbestisi bulunduğunu" belirten;
"Basın hürdür, sansür edilemez; devlet basın ve haber alma hürriyetlerini sağlayacak tedbirleri alır" diyebilen;
Dahası;
"Herkes önceden izin almaksızın, dernek kurma ve üye olma, üyelikten çıkma hakkına sahiptir";
"Devlet, çalışanların hayat seviyesini yükseltmek, çalışanları ve işsizleri korumak, çalışma barışını sağlamak için gerekli tedbirleri alır" diye bağıran;
"Çalışanlar ve işverenler, ekonomik, sosyal hak ve menfaatleri korumak, geliştirmek için önceden izin almaksızın sendika kurma, serbestçe üye olma ve üyelikten serbestçe çekilme haklarına sahiptir. Hiç kimse bir sendikaya üye olmaya ya da üyelikten ayrılmaya zorlanamaz... İşçiler ve işverenler toplu iş sözleşmesi hakkına sahiptir" derken coşan...
SİSTEM İLE BAŞROL OYUNCULARI KÖKTEN İKİYÜZLÜDÜR!

Yukarıdaki çeşitli zihniyet, ideoloji, siyaset, statü, makam ve rütbe sahipleri; bu "SİSTEMLİ YALAN" da birleşir.
Onca "demokrasi raporu" hazırlayan TÜSİAD'lar ve kimi sivil toplum örgütü asla "çalışanların örgüt hakkı" nda "AB standartlı demokrat" olamazlar.
"Ezilenlerin iktidarı" ndan bahseden hükümettekilerin yahut kimi muhaliflerin dünyasında asla "alttakilerin örgütlü sesi" ne yer olmamıştır.
Muhafazakarlar, ulusalcılar, demokratlar, milliyetçiler, siyasiler sıkı sivil toplumcu gözüken bir sürü örgüt, hükümet, ana muhalefet, iktidar, üst düzey askerler, "alttakiler, altlarındakiler" meselesinde neredeyse aynı hayat görüşüne sahiptir.

Ve bir büyük tabu, bir zamanlar, sendikanın kendisi de dahil, çoğumuzun da el birliğiyle kazınan "medyada örgütlenme" ye dairdir.
Bir kelime çıkmaz!
Özel sektör de, bir kısım medyaya hükmeden devlet de, orada demokratlığı, cumhuriyetçiliği, liberalliği, AB'yi, özgürlükçülüğü, hukuku, Anayasa'yı, devlet vaatlerini hemen unutur; unutturmak için bastırır.
"Sendika" nın kendisi, tipi, işlevi, büyük patron kapısı çalamazken, mülkiyeti mahkemelik kurumdaki "fırsat bu fırsat" yiğitlik; bunlar elbet tartışılabilir ve ille yandaşlık gerekmeyebilir.
Ama hiç olmazsa tartışılır; Anayasa beyanı kafadan çiğnenmez.
Ne hazindir ki; "demokrasi" ya sarılan iktidar da, ona kızan cumhuriyetçiler de; iktidar yanlısı gazeteler de, ateş püskürenler de; mağrur patronlar da, mağdurlar da, laikler de, cemaatçiler de;
"Duayen başyazarlar" da, basın özgürlüğü için mücadele ettiği varsayılan "Uluslararası Basın Enstitüsü IPI" yönetimindekiler ve üyeleri de, hatta "ifade özgürlüğü, demokrasi" üstüne en çok kalem oynatanlar da susar; hatta kimi diş gösterir.
Gazetecilerin rehinelik hali ile işsizlik tehdit ve cezalarının hangi ahlaka, hangi hukuka, hangi özgürlüğe münasip düştüğü sorun edilmez.
Oysa; sistemin bütününde, medyanın tümünde ve bu gazetede, bu ciddi bir sorundur!