|
|
Şenay Akay zahmet etmesin!
Hayatını şov aleminden kazananlar için medyada yer almak çok önemlidir. İyi de her gün yeni bir albüm çıkarmak, yeni bir filmi piyasaya sürmek mümkün değil ki! Peki ne yapmalı? Birçoğu ünlerini sürdürebilmek için 'ilginç' bir laf etmenin en kolay yol olduğunu keşfetti. Aslında o sözleri ciddiye almamak gerek; maksatları belli. Ama hayal ürünü de olsalar, hayatla öyle ya da böyle bir bağlantısı var. Örneğin Şenay Akay, "Dünyaya getirmeyi düşündüğüm çocuk, bir gün bir şey sorduğunda 'bilmiyorum' dememek için bu yaştan sonra üniversiteye gitmeye karar verdim" demiş. Abuk bir laf olduğu ortada. Yine de çocuk-anne ilişkisine dair yanlış bir kavrayışı ortaya koyuyor. Birçok kişi, çocuğun doğru dürüst yetişmesi için ebeveynin 'bilgili' olması gerektiğini, bu bilginin de üniversitede elde edildiğini sanıyor. Halbuki, bırakın mühendisleri, doktorları, avukatları; psikolog olmak dahi iyi bir anne ya da baba olmayı garanti altına almaz. Hele hele çocuğun her sorusuna cevap vermek mümkün değildir. Bugün 'su niye kaynar' diye sorar. Yarın 'top niye yuvarlak' diye tepinir. Öbür gün, 'babamla yatak odasında neler yapıyorsunuz' diye meraklanır. Aklıma geldi; yıllar önce bir tiyatro onunda izlemiştim. Çocuk adamın burnunu tutarak, soruyor: 'Baba mu nii?' Adam cevap veriyor: 'Burun evladım.' Çocuk bu kez kulağını tutarak soruyor: 'Baba mu nii?' Adam sabırla cevaplıyor: 'Kulak evladım.' Ama velet durmuyor, 'mu nii, mu nii' diye sormayı sürdürüyor. Adam sonunda zıvanadan çıkıyor. 'Çocuk yetiştirmenin modern kurallarını' bırakıp çocuğu hafiften pataklıyor. Çocuklara cevap yetiştirmek için üniversite mezunu olmak değil; internete bağlanabilen bir bilgisayara sahip olmak yeter. Çünkü ortaya o kadar farklı konularda sorular atarlar ki; iki fakülte bitirseniz yetişemezsiniz... Dolayısıyla anneye (ya da babaya) asıl gerekli olan kıvrak bir zekadır! "Ben nasıl dünyaya geldim?" diye soran çocuğa 'Yavrucuğum seni leylekler getirdi' derseniz... "Peki sen nasıl geldin?" sorusuna, "Beni lahananın içinde bulmuşlar" cevabını verirseniz... "Ya anneannem?" diye sorduğunda da, "Babası onu ormandan getirmiş" demeyi uygun görürseniz... Çocuk da, bir süre sonra, "Ne yazık! Demek ki bizim ailede üç nesildir normal doğum olmamış" diye tasalanmaya başlar...
|