Vitese tak ve ilerle
Ya siz ne şekersiniz böyle... Geçen hafta "Oğlum ufak bir kaza geçirdi" diye yazmıştım ya tam 352 adet "Geçmiş olsun" e-postası aldım. Ne güzel bir his, bu denli insanla bir şeyi paylaşabilmek. Çok teşekkür ederim. Tabii her zaman o kadar da şeker olmuyorsunuz. Köşenin isminden midir nedir, bir grup okuyucu galiba beni Haydar Dümen falan zannediyor. Bilgisayarın karşısına geçen başlıyor cinsel problemlerini yazmaya. Dostlar anladık problemlerinizi bedavadan halletmek istiyorsunuz da, ben ne ürolog ne de jinekoloğum. Bazen bu postalar arasında işi sapıklığa vardıranlar da oluyor. İşte o zaman "Yuh yani insan bu kadarını da yazar mı?" diyorum ama İstanbul'da her tip çivinin yerinden çıktığını düşününce "Oluyor herhalde böylesi de" diyorum.
SEKSİ, GÜÇLÜ VE HOŞ BİR ADAM
Bütün bunların yanında, geçenlerde gelen bir e-posta çok enteresandı. Bir genç kız bu postanın sahibi. Üniversiteyi bu yıl bitirmiş. Hayatla ilgili çok büyük ümitleri, hayalleri var; hayata başlarken hepimizin olduğu gibi. Ve bundan 7-8 ay önce bir erkekle karşılaşmış. Erkeği gördüğünde güçlü bir çekim hissetmiş. Hormonları alev almış ve erkeği beğenmeye, hayatında istemeye başlamış. Bütün arkadaşları adamın nasıl biri olduğunu görmüş. Uyuşturucu müptelası, işsiz yani bir kadına bütün acıları çektirebilecek her tip özelliğe sahip biri... Bizimki adamı görüyor ama onun gördüğü yalnızca görmek istediği yakışıklı, seksi, güçlü, hoş biri. Görmek istemediğini reddetmiş ve kendisine yalan söyleyerek ilişkiye devam etmiş. Çünkü ilişkinin yürüyeceğine inanmayı gerçekten istiyormuş. Adamı eleştiren herkese de "Benim sevgim onu değiştirir" diye cevap veriyormuş. Annesi, babası da adamdan hiç hoşlanmamış, hatta kızlarının geleceği konusunda bayağı bir tasalanmışlar. Ona "Sana uygun değil kızım" dediklerinde, bizim kız "Hayatıma karışmayın" diye kükremiş hep. Aradan aylar geçmiş ve ilişki gözlerini açmış. Gerçekler ortaya çıkmaya başlamış. Arada hiçbir saygı falan kalmamış, hatta adam bizim kıza el bile kaldırmış. Ama bizimki, "Herkes haklı çıkacak" diye bir türlü adamdan ayrılamıyormuş ve dehşet acı çekiyormuş. Tabii kimseye "Şöyle yap, böyle yapma" deme yetkisine sahip de değilim. Ben bu örneği, "Hepimiz ilişkilerde böyle durumlara düşebiliriz ama zararın neresinden dönersek kardır" demek için verdim. Büyükler ne demiş, "Kimse görmeyi istemeyen birinden kör olamaz. İşitmek istemeyen insandan daha sağırı yoktur." Anlamak istemeyenden çılgını yoktur. Gerçekten, körlüğümüzün, sağırlığımızın bedelini ödüyoruz. Gözümüzü açar, gerçekleri bütün yalınlığıyla görürsek, büyük acıların önüne geçebiliriz. Bu, "Garantici olalım. Aman hiç risk almayalım" demek değil tabii ki. Hayat en karışık romandan bile daha karışık olabilir. Yanlış seçimlerimiz olacak, tabii ki hatalarımız olacak, tabii ki başarısızlıklara uğrayacağız, zaman zaman çok mutsuz da olacağız. Ama buna kim aldırır, bütün bunların gerçekten önemi yok, dersimizi alır yargılamaksızın yolumuza devam ederiz. Yargılamaya, suçlayıp suçluluk duymaya gerek yok. Bütün yapılması gereken, gerçekleri olduğu gibi kabullenip yeni bir başlangıca niyet etmek.
YENİ BİR BAŞLANGIÇ
Başkalarını olduğu gibi kabul etmeden önce kendimizi olduğumuz gibi kabul edebilirsek, hayata dair ilk adımı atmış oluyoruz. Bence yaşanan her güzellik için şükran duyup, "Ben bu günlerden keyif aldım, gayet iyi anlar yaşadım hatta benim gözümü açtığı için o kötü insana bile müteşekkirim" deyip dimdik ilerlemek lazım. Ayrıca bana bu postayı yollayan genç kız daha 23 yaşında. Yani önünde yapılacak o kadar hata, yaşanılacak o kadar mutsuzluk, o kadar tecrübe daha var ki. Ama o mutsuzlukları bile yaşarken bir o kadar güzel şeyler yaşayacak ki. Ama diyorum ya, önce kendini sevip kendinle barışmak lazım. Çünkü birisinden hoşlanmadığında yanından uzaklaştırabilirsin. Bir grup hoşuna gitmiyorsa onlarla görüşmeyebilirsin. Ama sevmediğin kendinse ne olacak? Hiçbir zaman kaçabileceğin hiçbir yer yok. Bence kızım sen hiç etrafa falan bakma, kendi mutluluğun için bir an önce vitese tak ve ilerle. Bak kendini nasıl hür hissedeceksin. Hem de ne güzel bir yaz var önünde. Yarın kim bilir nelere gebe...
Ayşe Brav
|
