|
 |
 |
 |
|
| Birbirleriyle tatlı tatlı atıştılar
|
|
Seren: Ben birini seversem o insan gecekonduda da otursa, onunla giderim! Nevin T: Hala öyle mi düşünüyorsun? (gülüşmeler) Seren: Hayır düşünmüyorum... Ben acılara sevdalanmışım (gülüyor)... Nevin T: Ben iyi bir ailenin, iyi yetişmiş ve bir meslek sahibi olmasını istiyorum damadın... Seren: Ben belirli kalıplarda olan şeyleri sevmem. Bana annem hep bu tarifi vermiştir, ben tersini yaparım... Nevin T: Senin alışkın olduğun şeyler var Seren. Sana bir tane Anadol araba alayım, binsene, neden binmiyorsun? Bakın nasıl kendisiyle çelişiyor... Seren: Aynı şey mi? Nevin T: Aynı şey. Sen güzel bir evde oturmak istiyorsun, keyfe keder çalışıyorsun. Sevgi ne demektir; dolmuşa da binersin, otobüs de beklersin, o adamın şartları neyse ona uyarsın... Seren: Sen parayı ver, ben yaparım anne... (gülüyor) Nevin T: Sen o adamla yaşa, ben senin elini öpeyim ama anne bana Hummer al, onu al... Nevin T: Ben Seren'i çok iyi okullarda okuttum, her ders için hocalar tuttum... Seren: Benim teşekkür almamı istediği için... Mükemmeliyetçi bir kadın. Ben de hiçbir zaman onun için mükemmel olamadım. Edebiyattan bile ders aldım. Çünkü ben teşekkür alamadığım zaman annem buna bozulan bir kadındı. Nevin T: Ben akrep burcuyum, hiçbir konuda geride kalmayı sevmem. Ben annesiz büyüdüm ama ben Seren'e kendi görmediğim her şeyi vermeye çalıştım. Çikolataları bile İsviçre'den geldi... Seren: Yedire yedire böyle oldum işte... (gülüyor) Nevin T: Ha bunlar şart mıydı, değil miydi? Ben babasının yokluğunu böyle gidermek istedim...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
