|
 |
 |
 |
Annenin zaferi
Eşi balkondan atınca sakat kaldı. Çocukları elinden alındı. Çok uğraştı, destek gördü, mutlu sona ulaştı.
Sevda Apanlar'ın dramı alkolik eşinin dayaklarıyla başladı. Eşi onu altıncı kattan attı, mucize eseri ağacın dallarına takıldı; ölmedi ama bacağından sakat kaldı. Eşi evi terk edince sokakta parasız kalakaldı.
Dört çocuğu mahkeme kararıyla yuvaya verildi. Kapı kapı dolaşıp destek ararken sonunda çığlığı duyuldu. Üsküdar Kaymakamı'nın desteğiyle bir ev kiralanıp döşendi. Çocuklarına da kavuştu.
'Evlatlarım olmadan asla' dedi
Sevda Apanlar alkolik eşinden çok çekti. Altıncı kattan atılıp sakat kaldı. 4 çocukla bir anda ortada kaldı Yuvadaki çocuklarını almak için kapı kapı dolaştı. Kaymakam sayesinde evlatlarına kavuştu ve bir evi oldu.
31yaşında gencecik bir anne Sevda Apanlar. Eşinin alkol bağımlısı olmasının ardından, yoksulluk ve dayakla tanıştı. Bir kavga sırasında eşi onu altıncı kattaki evlerinin balkonundan aşağı attı. Bir ağacın dallarına takılarak mucize eseri hayatta kalan genç kadının bir bacağı sakat kaldı. Film gibi hikâyesinde yaşadığı tüm acılara rağmen yılmayan ve çocukları için tüm zorluklara göğüs germeye çalışan Sevda Apanlar, eşinin evi terk etmesi üzerine ise Seda (12), Mine (11), Seval (9) ve Necmettin (4) ile yapayalnız kaldı. Evinin kirasını ödeyemediği için çocuklarıyla baba evine dönen genç kadın, burada da aradığı mutluluğu bulamayınca bir başka eve kiraya çıktı. Derme çatma yuvalarında yoksulluk içinde yaşam savaşı veren annenin çocukları, bir yıl önce mahkeme kararıyla kendisinden alınarak İstanbul Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'ne bağlı devlet yurtlarına yerleştirildi.
1 YIL ACIL SERVİSTE
Üsküdar, Küçükyalı ve Göztepe'deki yurtlara yerleştirilen çocuklar, her gün gözyaşları içinde annelerine kavuşmayı beklerken, genç kadın 'hasta yakınıyım' diyerek Şişli Etfal Hastanesi'nin acil servisini kendisine mekan edinir. Anketörlük yaparak çocukları için bir ev tutmasını sağlayacak parayı biriktirmeyi amaçlayan Sevda Apanlar'ın kazandığı para ancak karnını doyurmaya yeter. Yılmadan, çocuklarına kavuşmak için mücadele eden genç kadın, kapı kapı dolaşıp yetkililerden yardım istedi. Ayrılığın üzerinden tam bir yıl geçmişti ki acılı annenin çığlığını Üsküdar Kaymakamlığı duydu. Üsküdar Kaymakamı Saim Saffet Karahisarlı hemen genç kadın ile çocuklarının sağlıklı koşullarda yaşayabilecekleri bir ev kiralanması talimatını verdi. İlçenin güvenli ve nezih semtleri arasından seçilen 8 mahalle muhtarından da uygun bir ev bulunması için yardım istendi. Birkaç gün sonra dört katlı apartmanlardan oluşan, içinde çocuk parkının da olduğu yemyeşil bir bahçe içindeki bir sitede bir kiralık daire bulunduğu haberi geldi. İki oda, bir salondan oluşan evi aylık 250 milyon liraya kiralayan Kaymakamlık Sosyal Yardımlaşma Vakfı, 6 aylık kirayı üstlendi. Bu arada vakıf, her ay aileye 200 milyon lira yardım ödenmesini kararlaştırdı.
PARA DA BAĞLANDI
"Eve Dönüş Projesi" çerçevesinde Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü ise aylık 300 milyon lira yardım bağladı. Bunlarla da yetinmeyen Kaymakamlık yetkilileri, Üsküdar Belediyesi'nin yardım birimi olan Toplumsal Gelişim Merkezi'nden (TOGEM) ev eşyalarının döşenmesini istedi. Evin boyası ile temizliğini kendi elleriyle yapan TOGEM gönüllüleri, eşyaları da döşeyerek sıcacık bir yuva kurdu. 8 Ocak'ta kurulan TOGEM, ailenin aylık gıda ve sağlık masraflarını da üstlendi. Sadece SABAH'ın izlediği ilk kavuşma gününde Sosyal Hizmetler Müdürlüğü yetkilileri çocukları yeni evlerindeannelerine teslim etti. Seda, Mine, Seval ve Necmettin kardeşler yurtlarda geçen zorlu bir yılın ardından birbirilerine kavuşmanın heyecanı içindeydiler. Anneleri onlar için özenle kahvaltı hazırladı. Minik Seval tekrar ayrılacakları korkusu ile okula gitmemekte direttiyse da, annesinin elleriyle yaptığı çorbayı içtikten sonra ablaları ile birlikte okulunun yolunu tuttu.
TEK İSTEĞİ BİR İŞ...
Sıcak yuvasında bir yıl sonra çocuklarına kavuşan Sevda Apanlar yaşadıklarını şöyle anlattı: "Çocuklarım bir yıldır yuvada kalıyordu. Ben de Şişli Etfal Hastanesi'nin acil servisinde uyuyordum. Evlere temizliğe gittim, anketörlük yaptım. Ama bir ev tutup, çocuklarımı yanıma alacak kadar para kazanamadım. Çocuklar 'Bizi almıyor musun anne' diye ağlıyorlardı. O anlarda çok umutsuzluğa düşüyordum. Böyle bir ev, bu kadar çok eşya hayal etmedim. 'Tencerede pişirip kapağında yedireyim ama çocuklarım yanımda olsun' diyordum. Bir daha ömrüm boyunca evim olmayacak sanıyordum. Bir annenin çocuklarını yuvalara bırakmak zorunda kalması çok zor bir şey. Allah herkesten bin kere razı olsun. " Sevda Apanlar'ın Sosyal Hizmetler Yasası gereği çocuklarını resmi olarak yanında tutabilmesi için bir iş sahibi olması ve yardımların dışında sürekli gelirinin bulunması gerekiyor. Sakat bacağı ile çok uzun süre ayakta duramayan Apanlar, hayırseverlerden iş bulmaları için destek istediğini belirterek, "Şimdi tek isteğim bir iş bulup çalışmak, çocuklarıma bakabiilirim" diyor.
Yıldız ATEŞ / İSTANBUL MERKEZ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
