Aşk bir yanılsama

Ben demiyorum Ahmet Ümit diyor. Öyle güzel aşk hikayeleri yazmış ki. Şarap gibi...

1. Kadın karşısında oturan adama bakıyor. Ne güzel elleri var öyle? Tıpkı sevgiliminkilere benziyor. Adam başlıyor anlatmaya. Aşkını anlatıyor, karısını, hikayenin nasıl başladığını, niye sona erdiğini... Kadın kendini ellere kaptırmış dinliyor da dinliyor. Adam "Aldatıldım" diyor, "Karım aşığıyla bir olup beni öldürmek istedi." Kadın bir psikoloji öğrencisi, adamın anlattıklarından müthiş etkileniyor bir türlü anlam veremiyor neden hastanede olduğuna.

2. Adam uzun bir otobüs yolculuğuna çıkmış, yanına yaşlı bir amca oturuyor. Yaşlı amca yol boyunca suskun. Bir ara hikayesini soran adama dönüp diyor ki "Anlatırım ama söyleyeceklerime inanmazsın, sonra bütün yolculuğu küs geçirmeyelim." Adam "Anlat" diyor, "İnanırım." Amca başlıyor anlatmaya. "Müslüman olmayan bir kadına aşıktım" diyor, "Elimden kaçırdım, o benimle kalmak istedi ama ben izin vermedim. Sonrasında gittim bulmaya baktım işler değişmiş. Ben de ona hayatı boyunca unutamayacağı bir ders verdim."

3. Adam yakın arkadaşını görünce çok seviniyor. Nasıl sevinmesin? Kaç yıllık arkadaşı kendisinden çok genç birine aşık olup kazık yiyince kenara çekilmişti. Uzunca bir süre sağlık sorunları yaşayan bu arkadaş, çevresindekileri de kendisinden uzaklaştırmıştı. Adam gülümseyerek soruyor "Nerelerdesin?" Arkadaşı büyük heyecanla cevap veriyor "Yine aşık oldum. Bu seferki de çok genç ama inan bu farklı." "Aşk Köpekliktir" diyor Ahmet Ümit son kitabında. Zaten kitabın ismi de o. Yukarıdaki hikayeler kitaptan seçmeler, etrafıma anlatmaktan bıkıp usanmadığım... Her hikayede biraz hüzün, biraz yalan var. Çokça da yanılsama. Yani sonunda mutlaka şaşırıyorsunuz. Bugün ne yapıp ne edin bu kitabı bulun. Elinizden bırakamayacaksınız. Her başlangıçta gülümsüyor, her bitişte buruk bir mutluluk hissediyorsunuz. Şarap gibi. Okudukça, içtikçe güzelleşiyor. Her hikaye birbirinin devamı sanki. Oysa ilgisi yok. Ahmet Ümit'i okurken bir tavsiye daha. Müziksiz kitap okuyamayanlar için... Nilüfer'in "Sürprizler" isimli albümünü dinleyin. Neden mi? Çünkü Hümeyra'nın 35 Yaş şarkısını söylüyor ilk defa. Kendi versiyonuyla. Nilüfer bu şarkıyı Hümeyra ile aynı zamanda söylemiş aslında, sadece bugün o günkü yorumu piyasa sürmüş. 1973 yılında söylediği bir başka parça daha var, favorim. İsmi "Kim ayırdı sevenleri?" Aynı yıl Tanju Okan ve Modern Folk Üçlüsü'yle söylediği bir parça bu aslında. Meğer tek başına da söylemiş. (Nilüfer "Eski şarkılarım benim hazinelerim" diyor. Daha çok şey söylüyor aslında. Niye Kayahan ile küstüklerini anlatıyor. Kızını, hasta annesini ve iç dünyasını paylaşıyor belki de ilk defa bu kadar içten. Nilüfer'in röportajı diğer cumartesi ekinde. İlgiyle okuyacağınızı düşünüyorum.)