|
 |
 |
 |
Direnişin sembolüydü
40 yıldır mücadelenin sembolü olan Arafat, gençliğinden ölümüne kadar bağımsız bir Filistin devleti için mücadele etti.
Filistin direnişinin lideri Arafat 40 yılını bu mücadeleye adadı. İşte Arafat'ın hayatının kısa tarihi: 1929'da varlıklı bir tüccarın 7 çocuğundan biri olarak doğan Arafat'ın annesi, anti-Siyonist hareketin öncülerinden Kudüs Başmüftüsü Hacı Emin El Hüseyni'nin akrabasıydı. Arap-İsrail Savaşı'nın (1948) ardından ailesiyle Gazze'ye göç etti. Kahire Üniversitesi'nde inşaat mühendisliği öğrenimi gördü. Müslüman Kardeşler örgütü ile ilişkileri oldu. Filistin Öğrenci Birliği'ni kurdu. 1952-56 yılları arasında bu örgütün başkanlığını yürüttü. Bu sırada askeri eğitim görerek Mısır Ordusu saflarındaki Filistin Birliği'nde yer aldı, 1956 Arap-İsrail Savaşı'na katıldı.
1959: Fetih'in doğum günü
10 Ekim 1959'da Ebu İyad (Salah Halef) ve Ebu Cihad (Halil El Vezir) gibi arkadaşlarıyla FKÖ'nün belkemiği El Fetih'i (Filistin Ulusal Kurtuluş Hareketi) kurdu. 1 Ocak 1965'te İsrail'e karşı ilk askeri harekatı gerçekleştiren birliğe komuta etti. 10 yıllık gerilla mücadelesi sonunda 1969'da Filistin gruplarını bir çatı altında toplayan FKÖ'nün kuruluşuna öncülük etti. 1974'te FKÖ'nün bütün Arap devletlerince Filistin halkının tek yasal temsilcisi sayıldığı BM Genel Kurulu'na gözlemci olarak katıldı ve bir konuşma yaptı.
Tunus'ta sürgün yılları
Haziran 1982'de Güney Lübnan'a giren İsrail'in Beyrut'u kuşatması sırasında, yaklaşık iki ay süren çetin bir direniş gösterdi. Filistin gerillalarının kenti boşaltmasını sağladıktan sonra Tunus'ta FKÖ'nün yeni merkezini kurdu. 1983'te Suriye ile FKÖ arasındaki uyuşmazlığın alevlenmesi üzerine, Şam'dan sınırdışı edildi. Aynı yıl El Fetih içinde Arafat'a karşı başlatılan ayaklanma, önderlik konumunu sarsmaya başladı.
1986'dan sonraki yıllar
Arafat, Filistin Ulusal Kurulu'nun 17, 18 ve 19. toplantılarında FKÖ Başkanı seçildi.13 Eylül 1988'de Avrupa Parlamentosu Sosyalist Grubu'na hitap etti.
15 Kasım 1988: Filistin Bağımsızlık Bildirisi'ni yayınladı ve bağımsız Filistin Devleti'nin kuruluşunu ilan etti.
13 Aralık 1988: BM'nin Cenevre'deki Genel Kurulu'nda konuştu. Nem York'taki Genel Kurul'da konuşmasına, ABD vize vermedi.
Barış yolu 93'te başlıyor
Oslo'da yürütülen gizli müzakerelerin sonunda 13 Eylül 1993'te ilk Filistin- İsrail Barış Antlaşması'nı imzaladı. Barış siyaseti, Kasım 1995'te fanatik Musevi'nin kurşunlarıyla ölen İsrail Başbakanı Rabin ve bugünün İsrail Dışişleri Bakanı Şimon Peres'le le birlikte 1994 Nobel Barış Ödülü'nü kazanmasını sağladı.
28 Eylül 1995: Washington'da birçok yerleşim biriminin Filistin Özerk Yönetimi'ne devredildiği ikinci kapsamlı özerklik anlaşmasını Rabin ile imzaladı.
9 Mart 2000: Dönemin İsrail Başbakanı Ehud Barak ve Arafat, Mısır'ın sayfiye kenti Şarm El Şeyh'te buluştu barış müzakereleri için yeni takvim belirlendi.
20 Temmuz 2000: Camp David'de ABD Başkan Bill Clinton'ın gözetiminde Arafat ve Barak, 9 günlük kapalı maraton zirve yaptı. Anlaşma çıkmadı, iki lider görüşmeleri sürdürme kararını koruduklarını söylediler.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
