  |
|
Kağıt parçasında ne yazıyordu?..
Dün gece Berat Kandili'ydi... Ramazan'ın gelişini müjdeliyor...
Size anlatacağım öykü, bir Müslüman'ın öyküsü değil...
Çok uzaklarda Amerika'da yazılmış bir öykü...
Ama okurken çok uzağınızdaki insanlarda varolan Tanrı inancını siz de içinizde hissedeceksiniz...
O insanla aynı duyguları paylaşacaksınız...
Louise Redden isimli çok fakir giyimli bir kadın yüzünde bir hüzünle manava girer...
Dükkan sahibine mahcup bir şekilde yaklaşır...
Kocasının çok hasta olduğunu, çalışamaz duruma düştüğünü ve 7 çocuğu ile birlikte aç kaldıklarını ve yiyeceğe ihtiyaçları olduğunu söyler...
John Longhouse isimli manav ona ters bir şekilde bakarak derhal dükkanını terk etmesini söyler...
Kadın ailesinin ihtiyaçlarını düşünerek, "Lütfen efendim," der, "Paramız olur olmaz getirip borcumu ödeyeceğim..."
Manav John, kendisine bir kredi açamayacağını, çünkü onun eski bir müşterisi olmadığını, kendisinde bir hesabı bulunmadığını söyler...
O sırada dükkanın dışında bekleyen bir müşteri ikisinin arasında geçen bu konuşmayı dinlemektedir...
İçeriye girerek manava yaklaşır,
"Ben bu kadının almak istediklerine kefilim..." der, "Ailesinin ihtiyacı olan şeyleri ver ona..."
Bunun üzerine manav John, çok isteksiz bir şekilde kadına döner ve "bir alışveriş listen var mıydı?.." diye sorar...
Louise, "Evet efendim." der...
"Tamam" der manav, "Şimdi onu terazinin şu kefesine koy, onun ağırlığınca diğer kefeye istediklerinden koyacağım!.."
Louise bir an duraksar, sonra başını önüne eğer ve çantasını açarak üzerine bir şeyler karalanmış bir kağıt parçasını çıkartır ve manavın kendisine gösterdiği kefeye özenle bırakır...
Başı hâlâ öne eğiktir...
Manavın ve diğer müşterinin gözleri terazinin kefesine dikilirken hayretle büyümüştür...
Manav müşteriye dönerek, kısık bir sesle, "inanamıyorum" der.
Gerçekten inanılacak gibi değildir... Manav kefeye ne koyarsa koysun, üzerinde kağıt bulunan diğer kefe bir milim bile yerinden oynamamıştır...
Manav kefeye eline geçeni koymaktadır, ama nafile...
Sonunda terazinin kefesi artık üzerindekileri alamayacak kadar dolduğunda, çaresiz hepsini bir torbaya doldurup kadına verir...
Şaşkınlıkla üzerine bir şey çiziktirilmiş kağıdı eline alır ve okur...
Bir de bakar ki orada bir alışveriş listesi yoktur...
Sadece bir dua yazılıdır... "Tanrım, neye ihtiyacım olduğunu sen bilirsin... Kendimi senin ellerine teslim ediyorum..."
Kandiliniz mübarek olsun...
|
