  |
|
Üzülüyorum ama aşarım
* İnsanlar size rahatlamak, acılarıyla, sıkıntılarıyla nasıl baş edeceklerini öğrenmek için geliyor. Peki, siz bununla nasıl baş edeceksiniz?
Fazla bir şeyler bilmek, sizin duygularınıza engel değil. Ben normal bir insanım, tabii ki üzüleceğim, üzülmemem düşünülemez. Kötü bir durum yaşandı, bu yaşamın gerçeği. Böyle durumlarda acıyı ve üzüntüyü azaltmak için akla yatkın bir takım sebepler bulursunuz. Ona psikolojide "rasyonalize etmek" denir. Yani mantıklı bir takım fikirler bulursunuz ve bu fikirler sizin katlanmanızı güçlendiren savunma mekanizmalarıdır. Benim rasyonalizasyonum şu; madem ki ben istemeden, önlem almamın imkanı olmadığı bir olay; o zaman "keşke yola çıkmasaydım, keşke şöyle yapmasaydım" gibi bir muhakeme yapılamaz. Böyle bir muhakeme doğru değildir, çünkü olan olmuştur. Olana katlanmak, göğüs germek ve aşmak zorundasınız. Karşınızdaki insanları da kucaklamak zorundasınız. İzinlerini alıp aileyi ziyarete gideceğim, acılarını paylaşacağım. Bu paylaşma anlık bir paylaşma da olmaz. Allah izin verirse, ben de yaşarsam manevi anlamda onları hiç yalnız bırakmam.
|
