|
|
'Yol ver dağlar'ın sırrı
Bir Beyoğlu gecesinde, bir "türkü saati"nde "ak saçlı" bir halk ozanını davet ettiler mikrofona. Aşık Yener'di adı. Az sonra sazlar eşliğinde çalınacak "Yol Ver Dağlar"ın sözlerini yazmıştı. Yıllardır bildiğimiz, pek çok yorumcunun gökyüzüne bıraktığı güzel mi güzel türkünün şiirini yani. Dedi ki; 1969 yılıydı, bir akraba evinde Filiz adında bir öğretmenle karşılaştım, vuruldum ama içimi dökemedim o an.. Yarım saat sonra da evden ayrıldı zaten.. Günler geçti, bulamadım, sordum soruşturdum bir daha karşıma çıkmadı. O gün de bu gün de arar dururum.. Ben de oturdum bu şiiri yazdım.. Türkülerin dili var der dururuz. Boşuna değil. Bir geceyarısı öğreniverirsiniz, bir türkünün, nedenini, anlamını, kaynağını; şaşar kalırsınız. Çok hoşuma gitti, paylaşmak istedim.. Şiiri de.. Başı duman pare pare/ Yol ver dağlar yol ver bana/ Gönlüm gitmek ister yare/ Yol ver dağlar yol ver bana/ Filiz yarim yaprak olur/ Gazel olur toprak olur/ Siyah saçı ak ak olur/ Yol ver dağlar yol ver bana...
|