|
|
|
|
|
|
Herkes Popstar'a koşuyor peki abi, "müzik nerede?"
Filmde renklerin de bir görevi var. Tüm kalabalıklar gri, gerçek eğlence dünyasında olan karakterler siyah, senaryo gereği eğlence dünyasında olanlar rengarenk. Teatral bir tarafı olsun diye mi bu yol seçildi? BİLGİNER: Çok seyirlik bir şey oldu bence. AKBAĞ: Ben şöyle düşünüyorum: O kadar tuhaf ki, bunu birebir gerçekmiş gibi çekemeyiz diye düşündürdü. Bunu mümkün olduğunca renklendirelim duygusuyla yapıldı. Çünkü çok tuhaf bir gerçek var. Bu tuhaf gerçek görsel olarak böyle yansıtıldı. Yani başka bir gezegen gibi orası. Bu kadar tuhaf şey ancak bir gezegende olabilir. Tuhaf şeyin komiği... DENİZ: Filmin içinde çok geniş kareler var. Mesela bir Beyoğlu sahnesi. Yüzlerce insan var ama bizim karakterleri her halukârda görüyorsun. Hiçbir oyunları kaybolmuyor.
* Aslında neyle gırgır geçiyorsunuz filmde; şöhret olmaya çalışan insanların halleri mi, onların çaresizliklerinden medet uman piyasanın kurtları mı? Neye dokunuyorsunuz? BİLGİNER: İşe başlarken mesaj kaygısıyla başlarsanız kötü iş yaparsınız. Sanat mesaj kaygısıyla yapılmaz. Güzel bir şey yaptıysanız onun içinde mesaj gizlidir zaten. Şu mesajı vereyim diye film yaparsanız batarsınız, bildiri dağıtın daha iyi. Sadece toplumun, insanların çırpınışlarını gösteren bir resim var filmde.
* Film Popstar yarışması başlamadan önce bitti ama çok denk düştü. Yarışmaya girmeye çalışan insanların hikayelerine benziyor mu filmde geçenler? DENİZ: Benziyor ama Popstar daha portakalda vitaminken biz senaryosunu yazmıştık. Bu filmin müzikteki karşılığı bence cazdır. Mesela caza da baktığımız zaman size farklı duygular yaşatır. Çalan adamlar hep eğlenceli adamlardır ve kendi tarzları vardır. AKBAĞ: Ve sizi hep şaşırtırlar. BİLGİNER: Filmde bir sürü şarkı dinleyeceksiniz. Bildiğiniz şarkıların hiçbirini böyle dinlememişsinizdir. 40 küsür kadar şarkı var. DENİZ: Ben bir daha böyle bir prodüksiyonun yapılabileceğine inanmıyorum. Çok zor. Daha önce yapılmadı. Kimi ararsanız var. Bulutsuzluk Özlemi'nden Işın Karaca'ya, Müslüm Gürses'ten Cigulisi'ne kadar.. Herkes birbirinin şarkısını söylüyor.
*Herkes mi şarkı söylüyor? BİLGİNER: Sadece teaser'da söylediğim şarkı var 'Ya Evde Yoksan..' AKBAĞ: Ben şarkı söyleyenleri destekliyorum.!
* Popstar'a benzeyen yanı nedir? DENİZ: Her şeyi.. Bir gazetede Popstar'ın ikinci elemelerinin resmini gördüm. Tepeden helikopterle çekmişler. Bir maç girişi gibi.. Bu insanların hepsinin amacı şöhret olmak. Demek ki herkesin içinde var, bunu anlatıyoruz. AKBAĞ: Bu sosyolojik araştırma gerektiren bir durum... DENİZ: Bu filmde de adamın içindeki şöhret olma arzusu anlatılıyor. İşin açıkçası ben şöhretim ama benim ailem benden daha çok şöhret. Benim amcamın oğlu, dayımın bilmem nesi kamera görünce benim önüme geçiyor. Herkesin içinde var. Ben kaset yaptım, şöhret oldum diye sülalemde en az 60 kişi şu an albüm yapıyor. Baksan düne kadar kendi hayatını yaşayan bir adamdı. Bu film galiba kendilerini biraz onlara anlatan bir film. AKBAĞ: Eskiden bu cesaret yoktu. 'Yok canım bizden şöhret olmaz' deniyordu. Şimdi bu sanatçı olma erezyonunda 'o söylüyorsa ben neden söyleyemiyorum' diyorlar. 'Niçin o kuyrukta ben de yokum' diyor. Fiziksel kusuru olan, gözü görmeyen, yaşı 50'den fazla olan herkes aday şöhret olmaya! Bu korkunç bir şey. DENİZ: Hele Bayhan'dan sonra acıklı hikayesi olan herkes ortaya döküldü. BİLGİNER: Cüret arttı bir kere. Filmde soruyoruz ya 'peki abi müzik nerde?' diye. Hakikaten burada müzik nerede? Kimse müzikten konuşmuyor.
|
|
|
|
|
|
|
|
|