Baharın bayramı böyle mi olmalı?

Anlamadım ben bu nasıl iştir? Benim bildiğim, bayram sabahları çocuklar erkenden kalkar... Yeni giysileri başuçlarında beklemiştir tüm gece... Ve kız çocuklarının kırmızı pabuçları...

Her sabah anneleri seslendiğinde yorganı başlarına biraz daha çekip uyanmamakta direnen küçük bedenler, bayram sabahları daha gün ağarır ağarmaz fırlayıverirler sıcak yataklarından...

Bayram sabahıdır çünkü... Başka güne benzemez...

Gün çocukların günüdür...

Hele ki kıvırcık saçlı, koca gözlü, uzun kirpikli kız çocukları...

Şekerlerin en renklisi, tatlıların en ballısı, eteklerin en fırfırlısı, pabuçların en kırmızısı onları bekler...

Mersin'de Nevruz günü, yani baharın müjdecisi sayılan o bayram sabahı bir panzerin savurduğu küçük kız çocuğu da güne böyle mi başlamıştı acaba?

Cılız bedeniyle sıcak yatağından fırlamış, annesinin koynuna atlamış, uyandırmış, yeni elbiselerini, kırmızı pabuçlarını mı giymişti?

Sonra dışarıdan gelen gürültüleri duymuş, sokağa fırlayıvermişti belki de...

Ama bunlar bayram çocuklarının coşku dolu çığlıkları değil, öfke dolu kalabalıkların, takırdayan silah seslerinin gürültüsüydü gördü ki...

Evin önünde öylece kalıverdi besbelli...

Sonra onu gördü...

Tam üzerine doğru hızla geliyordu...

Koca bir kutuya benziyordu...

Tekerlekli demir kutu...

Tam sokağı dönerken küçük kızın önünde duran çöp konteynerine büyük bir gürültüyle çarptı..

Konteyner de aynı hızla küçük kıza...

Savrulan cılız bedenini, kıvırcık saçlarını gördüm ben televizyonda izlerken...

Ayakları çıplaktı...

Kırmızı pabuçları...

Yoktu!

(Bayram sabahı çocuklarının eline şeker yerine, "taş" veren ailelerin, sonra da sağa sola neden savurduklarını bilmeden taş atan o çocukların üzerine panzerlerle giden, tabancasını kullanmak için bahane arayanların, yeri göğü silah sesleriyle çınlatanların "bahar bayramı" kutlu olsun!)

SEVİMSİZ!
Daha önce de, aynı marka mıydı hatırlamıyorum ama reklamın konsepti aynıydı...

Bir iki dakikalık film, yeni yürümeye başlayan, dudakları boyalı kız çocuklarının bir podyumda salınmasından oluşuyordu...

Şimdi de Hülya Avşar'ın oynadığı reklam filminde benzer bir durum söz konusu...

Nasıl sevimsiz!

Yine minik bir kız çocuğu "ben senden daha havalıyım" diyerek eteklerini kaldırıp çocuk bezini gösteriyor...

Küçük çocukların büyük taklidi falan yapması da oldum olası itici gelmiştir zaten...

Çocuk, çocuk gibi olmalı...

Çocuğum olsun, böyle bir reklamla tanıtılan bezi kullanırsam namerdim!

İKİ GÖZÜM ÖNÜME AKTI!
Bedenin herhangi bir yerinde arıza olduğunda anlarız ya sağlam günlerimizin kıymetini...

Ben de geçen haftayı arsız bir virüs yüzünden tek gözle geçirdikten, evde kırılmadık, parfüm şişesi, bardak, sürahi bırakmadıktan sonra, artık sol gözümün değerini daha bir bilir hale geldim...

Tek gözle insan, bıyıkları kesilmiş kediye dönüyor biliyor musunuz?

Denge menge kalmıyor. Mesafe ayarı da...

Çaydanlıktaki çayı bardağın yanında duran şekerin üzerine döküp, boynuma sıkmam gereken parfümü arkamdaki duvara isabet ettirip, evin anahtarını kilide sokmayı defalarca denedikten sonra, sonunda yan daireden yardım isteyene kadar bunu ben de bilmiyordum.

Hoş bir durum değil tabii...

Ama tam bir hafta boyunca, sol gözdeki virüs kıskanmasın diye sağ göze de geçince, iki göz kapalı yatmanın bana tek bir faydası oldu...

Gazete okuyamadım, televizyon izleyemedim...

Çok iyi geldi doğrusu!

Çöpü boşalttım... Dünyadan uzaklaştım...

Fakat en kötüsü, geri döndüm, gazetelerle, televizyonla, gerçek hayatla kucaklaştım ve farkettim ki; hiç özlememişim be!

Öncel DÜZDEMİR