Yerli oyuncularla gelen şampiyonuk

Bambaşkadır kaderi birbirine bağlanmış maçların havası. Hangi 'ezeli'nin taraftarı olduğunuz fark etmez. Takımınız adına stattaysanız eğer, kulağınızdadır radyo. Yüreğiniz ağzınızda, elleriniz de Rab'ba çevrilmiştir... Bir umuttur beklenen ucu ezeli rakipten alınacak bir kupaya uzanan. Maçın öyküsü bu bölümün adı. Ama bugünkü öykü başka... Bu öyküde aşk var: Ağzına kadar dolu Ali Sami Yen'de, taraftar 'ölümüne sevdiğini' coşkuyla selamlıyor. Bu öyküde korku var: Herkesin yüreğinde 'Denizli tarifesi olursa' endişesi bekliyor bir kenarda. Bu öyküde hırs var: OFTAŞ geçit vermemeye yeminli, savaşıyor. Ama bu öykünün 'ana fikri' inanç aslında. Bu sezon bir çok maçta olduğu gibi sahaya yüzde yüz yerli bir kadroyla çıkan G.Saray sarsaklasa da bir inatçı çocuk çıkıyor sahneye 36'da, adı Arda... Çaldığı topu sürüp indiriyor kaptanına. O da lakabına yakışır bir 'Krallık'la yolluyor ağlara. OFTAŞ bırakmıyor, 'jön'lüğü. Ama atakları başarıyla kesen Cevher'in 'çıkardım' dediği top Balta'nın gelişine şutuna 'asist' olup da ağlarla buluşuyor.

TRABZON'DAN GELEN HABER
Coşkunun öyküye dahil olduğu ansa Trabzon'dan gelen Trabzonspor imzalı gol haberleri oluyor. İkinci yarı OFTAŞ oyuncu değişiklikleri ile öyküde 'figüran'lıkla yetinmeyeceğinin sinyallerini veriyor. Ama 'esas oğlan' artık rahat. Hakemin düdüğü, sevinç göz yaşlarına boğulan bir mutlu sonu imzalıyor. Belki de 'sürpriz' bu final. Ne de olsa bütün futbol gerçeklerini çivilerinden söküyor. Ama şaşırtmasın sizi bu durum. Malum bu bir G.Saray yapımı. Sürpriz sonlar hep burada!