Vizeler bitti sıra finalde

İstanbul BŞB ile Galatasaray arasındaki maç 'masal' tadında başlıyor, insanın uykusunu getiren türden! Belediye'nin ayağa pas yapan güzel oyunu, fazla konsantrasyona kurban gitmiş, sertliğin dozunu kaçırıyor, oyunu 'döve döve' bozuyorlar. Galatasaray ise oyunun başında güzelce andını içiyor ama nafile! Ha oynamıyorlar mı? Bir kısmı (Arda, Ayhan, Servet) oynuyor. Bir kısmı (Lincoln) azıcık takıma, azıcık seyirciye oynuyor. Diğer bir kısmı (Balta, Barış, Karan, Topal) idareten oynuyor. En son bir kısmı da (Sabri, Emre) hakemle ve rakiple oynuyor. Tek pozisyon var ilk yarıda; o da gol oluyor: 3'te Lincoln Volkan'dan 'sökülüp', Arda'ya yolluyor topu. Kerim onu zahmete sokmuyor, kendi kalesine atıyor: 1-0. İkinci yarı, hocalar rötuşluyorlar takımlarını. Galatasaray'ınki sakatlıktan sebep; Karan- Şükür değişiyor. Belediye'de 'tamamen taktiksel...' Forvet komple değişiyor.

NE DE OLSA LİNCOLN
Değişiklik Galatasaray'ı canlandırıyor. Önce 61'de Barış Şükür'e, Şükür de Lincoln'e 'paralel'liyor topu. O da 'Lincoln'lüğünü gösteriyor, peşinde iki savuma oyuncusu, önünde hazır bekleyen kaleciye rağmen ikinci golü atıyor. 65'te, bir tane de Şükür deniyor, kaleci Hasagiç bacaklarının arasını son anda kapatıveriyor.

KRAL ATTI, ATTIRDI
71'deyse Galatasaray'ın iki çocuğu kalıyorlar karşı karşıya: Aydın vuruyor, Aykut çıkartıyor. Bu Belediye'nin maçtaki ilk ve tek neti. Kapanışı Şükür yapıyor. Arda'nın asistini +92'de tamamlıyor: 3-0. Zor geçmesi bekleniyordu bu maçın. Ama zorlanmıyor Galatasaray. Şampiyonluk yarışında yara almadan ilerliyor. 'Böyle şampiyon' olmasın diyor bir kesim onlar için. Tamam mükemmel değil oynanan futbol ama işin özünde onların harcadıkları da emekse eğer, sırf 'futbolun mantığına ters' diye, çöpe mi atılsın yani?