O zaman ay-yıldızlı bayrağın rengi de şekli de değişsin!

Bir misyon edindim. O da tanıklık ettiğim tarihi olayı bir değil bin kez olsa da anlatmak. Cumhuriyeti kurduk ve 1923'te ilk ulusal maçımızı Taksim Stadı'nda yaptık. Federasyonun 60. yılında yine Romanya ile oynadık. 60 yıl sonra hayatta olan 4 Fenerbahçeli futbolcu Nedim Kaleci, Alaettin Baydar, Cafer Çağatay ve Bedri Gürsoy ile Fenerbahçe Burnu'nda bir yaşlı çınar ağacının dibinde röportaj yaptım. İlk maçı yaşayan bu 4 efsane oyuncu o karşılaşmada soyunma odasında yaşadıklarını ve ulusal formanın öyküsünü bana anlattılar. Soyadını Atatürk'ün verdiği takım kaptanı ve kalecisi Nedim Kaleci arkadaşları ile şunları bana anlattı: "Formalarımız geldi. Bembeyazdı. Bize dediler ki; sahada ölürseniz bu sizin kefeniniz olacak. Kurtuluş Savaşı'na katılan 11 futbolcu çok duygulandık. Biraz sonra soyunma odasına bayanlar geldi, formalarımızı aldı . Hemen orada o formanın üzerilerine birer Türk bayrağı diktiler. O bayrakları bizlere Atatürk yollamış. Şunu anladık: Ölürsek o beyaz forma kefenimiz olacak. O bayraklarda tabutumuzun üzerine örtülecek. Yani şehit olacağız!" Bu sohbetin sonunda, gözyaşlarını tutamayan Bedri Gürsoy; "Maç oynanırken ayağım kırıldı. Savaşı yaşayan bir ulusun önünde ayağım kırıldığını söylemeye utandım. Seke seke maçı bitirdim. O günden sonra benim adım Ceylan Bedri oldu!" dedi. Sohbetin verdiği mesajı bir yere not edin: O kutsal formanın rengi değişemez, değiştirilemez. Çünkü o formanın kutsal bir hikayesi vardır. En kutsal değerimiz olan bayrağımızın renklerini turkuaz yapın da görelim!