Metin Yalman, Özal'ı anlatıyor

Rahmetli çok çalışırdı. Tontondu, dünya tatlısıydı.
Bazen gece saat 02.30'da çağırdığı olurdu.
Yine bir gece uykusu kaçmış, beni çağırdı:
- Metin golf oynayacağız.
- Bu saatte mi sayın Cumhurbaşkanım?.. Ben golf bilmem ki... Hem nerede oynayacağız.
Kahkahayı bastı:
- Bilgisayarda oynayacağız.

Başladık bilgisayarda karşılıklı golf oynamaya.
Bu sırada önünde kuru ekmek vardı.
Hem oynuyor hem de ekmek yiyordu.
Bir ara ekmeğin içinden bir parça kopardı:
- Al sen de ye.

Gazeteleri geceden okurdu.
Çankaya Köşkü'ne gazetelerin taşra baskıları geliyor.
Yine okumuş, gece beni çağırdı.
Kızgındı, küplere binmişti, gazeteyi gösterdi:
- Al, bak, ne yazmışlar gör.
Gazetenin manşeti "Özal yurtdışına kaçacak" şeklindeydi.
Turgut Özal'ı hiç bu kadar sinirli görmemiştim.
Bağırdı:
- Ben vatanımdan ne diye kaçayım?

Rahmetli esprili, renkli insandı.
Bir akşam Ertuğrul Özkök aradı.
Turgut bey bana "Metin, telefonun paralelini aç, konuşmamızı dinle" dedi.
Ertesi gün Ertuğrul Özkök bana telefon etti:
- Metin, dün gece senin patronla konuştum.
- Biliyorum.
- Ama uzun konuştum... Şunları.....
- Hepsini biliyorum... Kelimesi kelimesine.
- Nasıl olur?
- Turgut bey paralelden bana dinletti.