Altan Dede'si gibi güleç yüzlü

* Füsun Hanım, annenanne olmak nasıl bir duygu?
FÜSUN ERBULAK: Hayatımda çok mutluluklarım oldu ama böyle bir mutluluk tanımadım. Ben Kavin'e resmen aşığım. Evime gidip, ondan ayrı kaldığım zaman rüyalarıma giriyor Kavin...

* Anne olmaktan farkı ne?
F.E.: Ben çok zor anne oldum. 1966'da ve 69'da iki tane ölü çocuk doğurdum. Hem şeker hastalığından hem de Altan'la kan uyuşmazlığımız vardı. Sevinç 11 yıl sonra kucağımıza geldiğinde bizim için bir armağan gibiydi. Ben ona hakikaten taptım. Tek evlat olduğu için de biraz şımarttık. Sevinç'i çok severek büyüttüm ama Kavin doğduğunda; Sevinç bile bana 'Benden çok mu seviyorsun?' diye sordu.

* Ne cevap verdiniz kızınıza peki?
F.E.: Kırılmasın diye 'Evet ama sadece bir tık fazla' dedim.

* Çalışan bir anneydiniz siz de, Sevinç Hanım'ı büyütürken zorluklar çektiniz mi?
F.E.: Evet çalışıyordum ama Sevinç'i hiç evde yalnız bırakmadım. Anneanneyle ya da bakıcıyla kalmadı hiç... Turnelerde falan hep yanımızdaydı böcek gibi. (Kahkahalar) Kulislerde büyüdü... Sevinç belki de o yüzden tiyatrocu olmayı seçti.

* Kavin, Sevinç Hanım'ın bebekliğine benziyor mu?
F.E.: Benziyor ama mesela Sevinç kabızdı, o değil! (Kahkahalar) Neşeleri, hareketli olmaları çok benziyor. Sevinç ilginç bir çocuktu; biraz inatçı, hırçın ve kaprisliydi. Kavin daha iyi huylu bir çocuk; dedesine benziyor. Aynı Altan Dede'si gibi güleç yüzlü.