Mikis Theodorakis sizi evine davet ettiği zaman, Akropolis'i ayrıca gezmenize gerek kalmaz. Çünkü üç katlı ev Akropolis'in tam dibinde ve üst katta oturduğunuz zaman muazzam yapı bütün haşmetiyle gözlerinizin önüne seriliyor.
Biz de akşam yemeği boyunca, 2500 yıllık bu yapıyı seyrettik ve kırmızı şarap eşliğinde 25 yıllık dostluğumuzu konuştuk.
80'ine yaklaşan Theodorakis evden pek çıkmıyor artık; o evde çok mutlu olduğunu söylüyor, espriler yapıyor, karısı Myrto'ya takılıyor.
Doktor olan eşi ise hep sağlığımızı soruyor, daha önceden hatırladığı hastalıklarımızın ne durumda olduğunu merak ediyor ve öğütler veriyor.
Yemekte Maria Faranduri de var.
Mikis Theodorakis, büyük Yunan trajedilerinden yarattığı opera eserleriyle de tanınır: Bunlardan Electra, Antigone ve Medea, 6 CD olarak bir albümde toplanmış. Onları veriyor bana; önceden imzalamış. Daha sonra sıra diğer plak ve kitaplara geliyor. Romanos yayınevinin bastığı nota kitapları, albümler; derken masada kocaman bir yığın beliriyor.
"Bunları taşımak için sana ekstra bir 'valica' lazım!" deyip gülüşüyorlar. Sonra bir 'valica' bulma telaşı kaplıyor ortalığı.
Theodorakis, Lysistrata operasını yeni bitirmiş. Atina ve Selanik'te sahnelendikten sonra eylül ayında da İstanbul'a gelecekmiş.
Sonra söz dönüp dolaşıp albüm satışlarına geliyor: Herkes Thedorakis müziğinin eskidiğini ve artık tarihe mal olduğunu düşünürken, yeni albüm öyle bir satış patlaması yapmış ki herkesin parmağı ağzında kalakalmış.
"Yunanistan değişti, artık öyle Seferis, Elitis, Hacıdakis, Theodorakis falan dinlemiyor millet, dansetmek istiyor" denirken olmuş bütün bunlar.
Paryos'un kaydettiği çift CD'li Theodorakis şarkıları, daha yeni çıkmış olmasına rağmen 2 platin plak kazanacak kadar satmış.
(Ertesi gün buluştuğum Stelyo Berberakis bu satışa bir yorum getiriyor ve diyor ki "Demek ki bu şarkılar hep varolacak. Paryos şarkıları ayrı bir kitleye taşıdı.")
Baz gazeteciler ise Theodorakis'in, şarkılarını niye Paryos gibi bir "piyasa şarkıcısı"na verdiğini soruyor.
Ama bence haklı. Herkesin seslendiği ayrı bir kitle var. Bestelerin her kesime ulaşması fena mı?