Hissetmeyene

Hak, hukuk üstüne "büyük" sivil ve asker insanlar için çok titizlenenlere, "alttakiler"i (yine) hatırlatmıştım. Tabii bu hatırlatmadan hoşlanmayan, "alttakiler"i aynı değerde insan göremeyen "küçük" insanlar da var.
Onlara, yüzlercesi arasından iki "içeriden cevap" sunayım; az hissetsinler:
"Her okuduğumda hangi çağda yaşadığımızı sorgulamak geliyor. Bizi yönetenler, yazarlar, düşünürler, aydın görünümlü kişiler, topluma eylem ve davranışıyla yön verenleri gözlüyor, dinliyor ve izliyoruz.
Demokrasi, insan hakları, eşitlik, hak, hukuk, adalet, cumhuriyet, çağdaşlık, evrensel insani değerler vs. gibi kavramları dillerinden düşürmüyorlar.
Bugün ülkemizde bu kavramlara acil ihtiyacı olan insanlar var. Bu insanlar için somut olarak ne yaptınız? Hangi katkıyı verdiniz? Kendi menfaatlerinizi savunmak, kuru gürültü yapmak dışında, yukarıda saydığım, insanlık için gerekli değerleri yaşama geçirmek için hangi çabayı sarf ettiniz?
Bunları sadece biz astsubay haklarını savunduğunuz için değil, bizim gibi ezilen, hakları çiğnenen her kesim için yazdığınızı bilerek söylüyor, bu acıları yaşamış insanlar olarak, aynen sizler gibi, onların acılarını da yüreğimizde hissediyoruz."

"Yazılarınızı okuyan bir astsubayım. Daha önce yazdığınız sorunlar, maaş, orduevi, lojman, 1'in 4'ü benim için daha az önemli. Çünkü uzman arkadaşların ve beyaz yakalı kölelerin haline bakıp şükrediyorum. Ama 20 yıllık asker olmama rağmen, oda hapsi, göz hapsi gibi şeyleri sindiremedim.
Diğer gazetecilerin bu konulara uzak olmasını, hiç dile getirmemesini yıllardan beri anlamış değilim.
Bu yazılarla vicdanımı geliştirdim sanıyorum. Mümkün olduğunca hoşgörülü olmaya ve Mehmetçiğe, insanlara insanca davranmaya gayret etmeye başladım. İnşallah İç Hizmet, Askeri Ceza kanunları bir gün değişir de, insanca yaşama yol alınır."