Bu saatten sonra...

Sivas'ta akşam yemeğindeydik.
Yemekte futbolcu Balili vardı. Balili'nin annesi ile nişanlısı da vardı.
Sivaslı işadamı İsmet İzmirli vardı. Ticaret Odası Meclis Başkanı Mustafa Sarılar vardı.
Sivasspor yöneticisi petrolcü Ahmet Çelebi vardı.
Gazeteci Fikret Ünsal vardı.
Büyük Otel'in sahibi Erol Sarılar vardı.
Ve adını unuttuğumuz daha pek çok kişi vardı.

Yemekte spor da konuşuldu, siyaset de. Başörtüsü-türban da.
Laiklik de.
"Yaşam tarzı... Yaşam tarzına tehdit... Türkiye geri gider mi?.. Çobanın oyu" gibi konular da.

Yemeğin ortasında masamıza bir garson geldi:
- Dışarıda 2 kişi var... Yavuz beyle tanışmak istiyorlar.
"Gelsinler" dedik, geldiler.
2 genç.
Biri kız, biri erkek.
"Sizinle resim çektirmek istiyoruz" dediler.

Önce "delikanlıya" sorduk:
- Okuyor musun?.. Ne olmak istiyorsun?
- Okuyorum... Doktor olacağım.
Sonra kız kardeşine sorduk.
- Okuyorum... Genetik mühendisi olacağım.

Gençleri kucakladık, öptük.
Gittiler.
Sonra masadakilere sorduk:
- Bu çocukların babasını tanıyor musunuz?
- Tanırız... Esnaftan Mustafa. (Kömsöken.)
- Babalarının eğitim nedir?
- Olsa olsa ilkokuldur.
- Dedelerini biliyor musunuz?
- Biliyoruz... Hamamda tellallık yapardı.
- Eğitimi?
- Ne eğitimi?.. Eskiden eğitim mi vardı?

Masadakilerden biri dedi ki:
- Bunu mutlaka yazın... Kim diyebilir ki Türkiye geri gider... Bu saatten sonra Türkiye'yi geriye götürecek adam daha anasından doğmamış.