Sivas havası

SİVAS

Ankara, Kırıkkale, Yerköy, Yozgat, Sorgun, Akdağmağdeni, Yıldızeli, Sivas. Tam 442 kilometre.
Yol boyunca yeşillikler içinde yüzdük.
Topraktan bereket fışkırıyor.
İnsanlar tarlalarda çalışıyor.
Yazın müjdecisi leylekler uçuşuyor.
Şırıl şırıl akan çaylar.
Gürül gürül coşan dereler.
Meralarda otlayan koyunlar, kuzular.
Anadolu bir cennet.

"Uzun ince bir yolda" saatlerce gittik.
Ve Aşık Veysel'in memleketi Sivas'a ulaştık.
Herkes "futbol otoritesi" olmuş.
Bakkal, ayakkabı tamircisi, berber futbol konusunda "uzman."
Bütün kent için "varsa futbol, yoksa futbol." "Varsa Sivasspor, yoksa Sivasspor."
Sivas "yarına" kilitlenmiş. Sivasspor-Galatasaray maçına.

Hediyelik eşya satan esnaf "hoş geldiniz" diye bizi kucakladı.
Sonra da duvardaki "Aşık Veysel'in resmini" gösterdi:
- Sayın yazarım... Rahmetli Aşık Veysel'in gücüne gitmesin ama... Onun şiirini bugüne uyarladım... Size okumak istiyorum.
Ve başladı okumaya:
"Dost dost diye nicesine sarıldım, Benim sadık yarim futbol topudur, Beyhude dolaştım, boşa yoruldum, Şimdi hayalim şampiyonluktur."

Sivas'ın "havasını" bilmiyoruz anlatabildik mi?