Kadın olsam Birkin takmazdım

Moda dünyası iki haftadır Michael Tonello'yu konuşuyor. Tonello'yu ve Birkin'lerini... Asıl işi güzellik uzmanlığı olan Tonello beş yılını, Hermes'in 'ulaşılmaz' Birkin çantalarını müşterilerine 'ulaştırarak geçirdi'. İki-üç yıllık bekleme listesi olduğu iddia edilen çantaları, bizzat Hermes mağazalarından, yarım saatlik bir mesai sonrasında aldı. Ve bunu yüzlerce mağazada, dünyanın dört bir yanında tekrarladı. Tonello, 'formül' dediği sırrını ve macerasını geçtiğimiz hafta piyasaya çıkan Bringing Home The Birkin (Birkin'i Yuvasına Getirmek) kitabında uzun uzun anlatıyor. Kitap aslında lüks sektörü ve özellikle de Hermes markası için önemli değişikliklerin sinyalini veriyor. 'Ulaşılmaz' sanılan şeyin nasıl da 'bal gibi ulaşılabilir' olduğuna, pazarlama taktiklerinin hırsımızı, özellikle de kadınların 'sahip olma' iştahını nasıl da artırdığına güzel bir örnek. Telefonla ulaştığımız Tonello, bu işe nasıl 'bulaştığını' ve Birkin'e beklemeden sahip olmanın inceliklerini anlattı... Telefonda sohbet ederken Tonello'dan listesini kontrol etmesini de istedik, Türkiye'ye hiç Birkin göndermiş mi diye... Ama kayıtlarında bulamadı... Şaşırmadık! Ne de olsa bizimkiler Birkin takıntılarına Kapalıçarşı'da çare arıyor!

- Birkin maceranız nasıl başladı?
- Tamamen tesadüfen. Barselona'ya taşınmıştım ve hayatta kalmak için ilk zamanlarda eBay'den bazı eşyalarımı satıyordum. Bir gün dolabımda eski bir Hermes eşarp buldum. Çok yüksek fiyata alıcı buldu. Hermes'ten eşarp ve başka ürünler isteyenlerden e-postalar gelmeye başladı. Ben de kendimi Hermes mağazasından eşarplar alıp satarken buldum. Derken bir gün, yine eBay'den biri, Birkin çanta da satıp satmayacağımı sordu. O zamanlar henüz Birkin'in ne olduğunu bilmiyorum! "Jane Birkin CD'si mi acaba?" diye düşünürken, internetten bunun bir Hermes çanta modeli olduğunu öğrendim. Ama almaya gittiğimde Hermes mağazalarından elim boş çıktım. Çanta ya ellerinde yoktu, ya da bekleme listesine yazılmam gerektiğini söylüyorlardı.

- Yazıldınız mı peki?
- Yazıldım ama bu engeli aşmayı da kafama takmıştım. İyi ki de beklememişim. Aradan sekiz yıl geçti ve hâlâ "Çantanız hazır," diye arayan olmadı!

- Birkin engelini nasıl aştınız?
- Bir gün Madrid'deki mağazada, yine eBay'de satmak için tonlarca eşarp alıyordum. Kasada ödeme yaparken şansımı deneyip "Elinizde hiç Birkin var mı?" diye sordum. Yok diyeceklerinden emindim ama görevli, "Arka odaya bir bakayım," dedi ve elinde çantayla geri döndü. İlk çantayı aldığımda, önce olan bitene anlam veremedim. Bütün gece düşündüm ve annemle telefonla konuşurken bir anda 'formül'ü anladım. Bu kez her zamankinden farklı bir şey yapmıştım. İki ay boyunca mağazaya girer girmez Birkin'i soruyordum. Ama bu sefer önce farklı ürünler aldım ve çanta peydah oluverdi. "Sırrı bu olmalı," diye düşündüm. Gece gözüme uyku girmedi. Ertesi sabah saat 10.30'da mağazaya gittim ve bir Birkin daha aldım. Böylece dünyanın dört bir yanını gezip Birkin'leri toplamaya, eBay'den isteyenlere satmaya başladım.

- Hermes mağazalarına girerken giyiminize de dikkat ediyor muydunuz?
- Tabii. Üzerimde mutlaka Hermes marka bir şey bulundurmaya çalışıyordum. Gömlek, bilezik vs. Böylece Hermes'in sürekli müşterisi olduğumu sanıyorlardı. Birkin'in en çok arzulanan modelleri.