Resmi görüş, özel görüş

Hikâye" herkesin bildiği hikâye...
Başınızı ağrıtmazsak "bir kez daha" anlatalım. 12 Eylül döneminin "en işkenceli günleri..."
Lacivert elbiseli, kravatlı, asık suratlı biri Diyarbakır'da uçaktan inmiş.
Taksiye binmiş.
Yolda şoföre sormuş:
- Burada işkence var mı?
- Yohtur begim... İşkence nedir bilmeyiz... Herkese iyi muamele edilmektedir.
Yolcu kendini tanıtmış:
- Ben avukatım... İstanbul'dan geliyorum... Müvekkilim gözaltında.
Şoförün ağzının kilidi birden çözülmüş:
- Begim vallah da işkence vardır, billah da.
- Hani biraz önce "yok" diyordun.
"Begim seni "devletin görevlisi" sandım... İlk söylediğim benim "resmi" görüşümdü... Şimdi söylediğim "işin doğrusu... Özel görüşüm."

Günlerdir AK Parti milletvekilleriyle konuşuyoruz.
Resmi görüş:
- Kimse kapatamaz... Parti kapatmak o kadar kolay mı?.. Kapatsınlar da görelim... Kimsenin en ufak kusuru yok ki.
Ve özel görüş:
- Bizim de hatalarımız oldu... Parti kapanırsa ne yapacağız?