Narenciye mutluluğu

Çukurova'da geçen yıl "narenciye para etmemişti."
Mahsul "dalında kalmıştı." Zira portakalın çarşıdaki fiyatı "ağaçtan toplama masrafının" altındaydı. Türkiye'nin "narenciye deposu" durumundaki Adana, Mersin, Dörtyol, Osmaniye, Kozan, Silifke, Erdemli "geçen yılı kötü geçirmişti."

Bizim gazetenin "Sabah Güney" ekinde bir "kampanya" başlatılmıştı. "Narenciye dalında kalmasın... Sen de iç" kampanyası.
Sivil toplum örgütleri "kampanyayı desteklemişti." Bazı kuruluşlar (örneğin Ticaret Odası) bedava portakal sıkacağı dağıtmıştı. Ve biraz da olsa "üretici rahatlamıştı."
Bu yıla gelince...
Narenciye para etmiş.
Üreticinin yüzü gülüyor.
Örneğin Adana-Hıdırlı Mahallesi Muhtarı Turgay Anlı "narenciye üreticisi." Geçen yıl "yandım Allah" diyordu. Bu yıl narenciyeyi, kilosu "300-350 YKR" tan satmış.
Yüzü gülüyor. "Sezon sonunda" soğuk vurmuş, fiyat "100 kuruşa" düşmüş ama... Umurunda değil.
"Mahsulün çoğunu" iyi fiyattan elden çıkarmış.
Çukurova'da "dertli" çok ama...
"Yüzü gülen narenciye üreticisi" de çok.